Hiacynta, najmłodsza latorośl Bridgertonów, zaczyna właśnie - ku rozpaczy swojej przedsiębiorczej matki – trzeci (!) londyński sezon. Ścian co prawda nie podpiera, ale jej bezpośredniość sprawia, że powodzenie ma głównie wśród zdesperowanych łowców posagów lub stłamszonych nieudaczników. Pogodzona z wizją nudnawego życia w pojedynkę Hiacynta nawet się przypuszcza ilu emocjonujących komplikacji mogą jej dostarczyć stary pamiętnik i jego intrygujący właściciel…

Klasyczna Julia Quinn. Wszystko elegancko poskładane. Pełna bystrych dialogów fabuła toczy się wartko, między parą głównych bohaterów iskrzy a drugoplanowe postaci charakterystyczne (brawa dla Lady Danbury!) gwarantują mnóstwo niewymuszonego humoru. Znakiem szczególnym powieści Quinn jest konsekwentna spójność czasu i miejsca – bohaterowie różnych serii mieszkają w dziewiętnastowiecznym Londynie więc siłą rzeczy uszy im więdną na tych samych amatorskich wieczorkach muzycznych i czytają takie same niedorzeczne gotyckie romanse. Taka wewnętrzna intertekstualność sprawia, że w każdej powieści tej autorki czytelnik natychmiast czuje się komfortowo. Nie inaczej jest tym razem. "Magia pocałunku" jest wprost szyta na miarę zimnego marcowego popołudnia.


------------------------------------------------------------------
klasyka-literatury-smieciowej.blogspot.com

Hiacynta, najmłodsza latorośl Bridgertonów, zaczyna właśnie - ku rozpaczy swojej przedsiębiorczej matki – trzeci (!) londyński sezon. Ścian co prawda nie podpiera, ale jej bezpośredniość sprawia, że powodzenie ma głównie wśród zdesperowanych łowców posagów lub stłamszonych nieudaczników. Pogodzona z wizją nudnawego życia w pojedynkę Hiacynta nawet się przypuszcza ilu...