Chwila na miłość
- Kategoria:
- literatura obyczajowa, romans
- Wydawnictwo:
- Replika
- Data wydania:
- 2017-02-14
- Data 1. wyd. pol.:
- 2007-01-01
- Liczba stron:
- 368
- Czas czytania
- 6 godz. 8 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788376745725
- Tagi:
- literatura polska autobiografia biografia Bośnia i Hercegowina konflikty na Bałkanach miłość niebezpieczeństwo Sarajewo spotkanie tęsknota wspomnienia
Poruszająca najczulsze struny duszy bałkańska opowieść napisana sercem zakochanej kobiety
Czy chwila wystarczy, aby narodziła się miłość, która nie zna granic?
Porywająca historia niezwykłej miłości pomiędzy Polką i Bośniakiem, która została wystawiona na najtrudniejszą próbę. Narodziła się w wielokulturowym Sarajewie, mieście tolerancji, dialogu i otwartości, tętniącym orientalną muzyką i pachnącym aromatem mocnej kawy.
To wyjątkowo wzruszająca, przepełniona emocjami opowieść o miłości, rozłące, nadziei i wojnie. Tragizm konfliktu na Bałkanach został przedstawiony z perspektywy osób, które brały bezpośredni udział w tych wydarzeniach, ludzi, którzy stracili swoje rodziny, domy, poczucie tożsamości narodowej i przynależności do ojczyzny. Jest to także świadectwo walki o wielkie uczucie, historia o próbach nawiązania kontaktu z ukochanym przebywającym w oblężonym Sarajewie oraz o bezinteresownej pomocy i wsparciu od nieraz całkiem obcych osób.
Losy Joanny Stovrag i jej męża zainteresowały kiedyś Waldemara Milewicza − legendę polskiego dziennikarstwa − który nakręcił o nich film.
Jest to nowa, rozszerzona wersja książki " Jeszcze żyję...", wzbogacona o większą liczbę zdjęć. Wydawnictwo Replika przy wydaniu obszerniejszej bałkańskiej opowieści o miłości nadało książce nowy tytuł "CHWILA NA MIŁOŚĆ".
Książka "Jeszcze żyję..." jest dostępna w bibliotekach na terenie całej Polski.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Jeszcze żyję… – historia dopełniona
W każdej niemal historii wojennej dotyczącej terroru II wojny światowej czy horroru Auschwitz pobrzmiewa ostrzeżenie - nie pozwólmy, aby ten koszmar kiedykolwiek się powtórzył. Dlaczego więc wciąż się powtarza? Pod okiem świata, który nie reaguje? Dlaczego politykom i przywódcom tak łatwo skłonić żyjące w harmonii nacje do wzajemnej, bratobójczej walki? I o co tak właściwie chodzi z tymi Bałkanami?
Joanna, studentka z Krakowa, wyjeżdża na stypendium do Sarajewa. Początkowo sceptycznie nastawiona to tego multikulturowego miasta, szybko zakochuje się w nim bez pamięci. Poznaje wszystkie jego smaki, wzajemnie przenikające się nuty wschodu i zachodu, radość i gościnność jego mieszkańców, historyczną architekturę i sztukę. Tutaj poznaje też Sejo, zielonookiego, przystojnego studenta, z którym zaczyna ją łączyć wyjątkowa więź. Plany wspólnej przyszłości krzyżuje jednak wybuch wojny. Joanna, już po powrocie do kraju, czeka w rodzinnym Krakowie na przyjazd Sejo. On wcielony do armii zaczyna długą walkę o przetrwanie swoje i Sarajewa.
Asia ma związane ręce. Bezczynne obserwowanie sytuacji z bezpiecznego Krakowa męczy ją, sporadyczne wiadomości od ukochanego, opóźnione o wiele miesięcy, nie rozwiewają strachu o jego życie. Ale co można zrobić? Sarajewo jest całkowicie odcięte od świata, a sytuacja ludności cywilnej dramatyczna. Joanna zbiera wszystkie siły i uruchamia wszystkie kontakty, aby dowiedzieć się czegokolwiek o losach Sejo, usłyszeć jego głos przez głuchą najczęściej linię telefoniczną, aby przesłać mu paczki. I w końcu - aby przedostać się do oblężonego Sarajewa. Po dwóch latach rozłąki, w strachu przed snajperami, Joanna i Sejo pobierają się w ukochanym, okaleczonym wojną mieście. Wspólne szczęście nie trwa jednak długo. Asia musi wracać do Polski, zanim krótkie zawieszenie broni przestanie obowiązywać, zanim Sarajewo na powrót zostanie całkowicie odcięte od świata. Ale powrót do kraju, wszystko co zobaczyła na zrujnowanych teraz Bałkanach, załamuje ją. Ciągły strach o ukochanego, bezsilność, trud tej podróży odcisnęły na niej bolesne piętno. Trawi ją depresja, z której ciężko się podźwignąć... Joanna walczy teraz o ukochanego i o siebie, czekając na koniec wojny, na wyzwolenie Sarajewa i na połączenie z Sejo.
Sięgając po książkę Joanny Stovrag obawiałam się nieco mdłej, łzawej miłosnej historii. Nic bardziej mylnego! Być może tak sugeruje tytuł - „Chwila na miłość”, uzupełnione wznowienie opublikowanej już pod wcześniejszym tytułem powieści „Jeszcze żyję...”. W rzeczywistości to fascynujący reportaż z kraju, który był wspólną ojczyzną kilku nacji, poróżnionych pewnego dnia przez nacjonalistyczne zapędy polityków. Kraju, który rozgorzał ogniem wojny i spłonął pod nosem bezczynnej Europy. W tle Joanna opowiada nam o swojej własnej wojnie, wojnie o miłość życia, wojnie o przetrwanie ukochanego mężczyzny, wojny o samą siebie i wspólną przyszłość.
Zdecydowanie polecam nie tylko entuzjastom tematu wojny czy entuzjastom Bałkanów, miłośnicy podróży z pewnością znajdą tu świetne przygotowanie do wyprawy w świat byłej Jugosławii. Joanna dzieli się bowiem z nami wieloma wskazówkami podróżniczymi, zachęcając tym samym do eksplorowania jej ukochanej Bośni i Hercegowiny.
Joanna Jurzyk
Oceny
Książka na półkach
- 669
- 451
- 114
- 23
- 12
- 12
- 7
- 6
- 6
- 5
Opinia
„Nie wiedziałam, że cisza może dźwięczeć, wyć, świstać, a nawet być ostrą bronią, która napada z ukrycia. Cisza, którą ja usłyszałam, miała atakować przez lata”.
Jeszcze żyję… Historia prawdziwa Joanny Tlałki-Stovrag to kolejna publikacja, którą szalenie trudno poddać pragmatycznej ocenie. Dlaczego? Ponieważ autorka z niebywałą otwartością pisze o osobistych refleksjach i słabościach, ukazując zarówno piękne, jak i przykre chwile swojego życia. Opowiada czytelnikom nasyconą różnorodnymi emocjami historię, która porusza swoją autentycznością, uczuciowością i uzasadnionym dramatyzmem. Jednak przede wszystkim obrazuje silne, świadome uczucie, które zostało poddane olbrzymiej próbie. Joanna Tlałka-Stovrag na podstawie własnych, niebagatelnych doświadczeń ukazała niezwykły obraz, przedstawiający miłość pełną kontrastów. A jednak mimo tak wielu zawirowań i odrębności nie została ona pokonana ani przez okrutną, absurdalną wojnę, ani różnice na tle etnicznym, kulturowym, czy religijnym.
Joannie Stovrag towarzyszyło wiele oporów, kiedy wyjeżdżała do Sarajewa w celu odbycia praktyk studenckich. Jadąc tam, nie miała świadomości, że tak bardzo pokocha Bałkany, że pozna miłość swojego życia i że to uczucie zostanie wystawione na tak olbrzymią próbę. Nie zdawała sobie sprawy, że doświadczy tak olbrzymiego strachu, niepewności oraz traumy, którą niesie za sobą wojna. Rozłąka z Sejem stanowiła dla niej swoisty życiowy egzamin, pozwoliła jej poznać granice własnej wytrzymałości. Mimo wielu przeciwności dowiodła, jak silna osobowość tkwi pod płaszczykiem młodej i bardzo kruchej kobiety.
Miałam już styczność z literaturą ukazującą konflikt w byłej Jugosławii, między innymi za sprawą poruszającego reportażu Wojciecha Tochmana Jakbyś kamień jadła — o którym w swojej książce wspomina również autorka — a także bardzo specyficznej powieści Odłamki napisanej przez Bośniaka Ismeta Prcicia. Jednak ani pierwsza, ani druga publikacja nie przybliżyły mi w zadowalający sposób przyczyn oraz przebiegu konfliktu na Bałkanach. Udało się to Joannie Tlałce-Stovrag, która w bardzo przystępny, chronologiczny i obrazowy sposób odzwierciedliła zmiany zachodzące na przestrzeni lat w krajach byłej Jugosławii. Autorka w fascynujący sposób pisze o Bałkanach tuż przed konfliktem, prezentując czytelnikowi piękno tego kraju, jego zróżnicowanie pod względem religii, kultury i wartości, tym samym zwracając uwagę na nieprawdopodobną tolerancję. Wyraziście nakreśla także źródło antagonizmów, prezentując narastający niepokój oraz przebieg tej wyjątkowo okrutnej w skutkach wojny. Po lekturze tej publikacji, wreszcie mam pełen obraz tamtych wstrząsających wydarzeń.
Nie jest to książka ukazująca wyłącznie wojnę, jest to także publikacja mówiąca o ujmującym, wydawałoby się niemożliwym uczuciu, które ocalało dzięki wytrwałości, wierze i uporowi. Jednak przede wszystkim dzięki prawdziwym, szczerym emocjom, które w równym stopniu, i z wielką mocą płynęły ze strony Joanny i Seja. Realna miłość między dziewczyną z Krakowa a chłopakiem z Sarajewa — do tego w obliczu eskalacji konfliktu zbrojnego, braku swobodnego kontaktu i potwornego strachu? Wydaje się absurdalne, a jednak ta historia wydarzyła się naprawdę, a autorka znalazła w sobie siłę i odwagę, aby w szczery, chwilami bardzo osobisty sposób podzielić się nietuzinkowymi doświadczeniami.
Pisarka jawi się na kartach książki, jako kobieta subtelna, łagodna, krucha. Ponadto jest osobą wierzącą, w której zakorzeniono głębokie wartości, paradoksalnie w tej delikatności odnalazła niebywałą siłę, która pozwoliła jej przetrwać szalenie dramatyczne lata. Na uwagę zasługują także rodzice pisarki, o których Pani Joanna wyraża się z wielkim szacunkiem, miłością i wyrazami wdzięczności — niewątpliwie stanowili dla autorki potężne wsparcie, opokę, a także źródło cennych uwag. Jest jeszcze Sejo, o którym nie sposób nie wspomnieć —to człowiek, który wykazał się wielką niezłomnością charakteru, odwagą — został bardzo srogo doświadczony. Jednakże ostatecznie los okazał się dla niego łaskawy, oszczędzając jego życie, które po wojnie musiał budować na nowo, jednak już u boku pięknej, mądrej i silnej żony.
Słowem, Jeszcze żyję… Joanny Stovrag to fascynujący, ale i bardzo poruszający dowód na to, że prawdziwa miłość może wznieść się ponad wszelkie podziały. Ta publikacja ukazuje nie tylko okrucieństwo wojny, ale także cenne, niestety często pomijane wartości, dlatego bez wątpienia warto sięgnąć po tę książkę! Polecam!
_____________________________________________________________
Cała recenzja tutaj: http://nieterazwlasnieczytam.blogspot.com/2016/08/recenzja-jeszcze-zyje-joanna-tlaka.html
„Nie wiedziałam, że cisza może dźwięczeć, wyć, świstać, a nawet być ostrą bronią, która napada z ukrycia. Cisza, którą ja usłyszałam, miała atakować przez lata”.
więcej Pokaż mimo toJeszcze żyję… Historia prawdziwa Joanny Tlałki-Stovrag to kolejna publikacja, którą szalenie trudno poddać pragmatycznej ocenie. Dlaczego? Ponieważ autorka z niebywałą otwartością pisze o osobistych refleksjach i...