Zamysł całkiem fajny. Niemy komiks, w którym płynnie przechodzimy przez kolejne sytuacje, sugerujące ewolucyjne bagno, z tym że jego kolejne etapy cuchną coraz intensywniej. Czasem bardziej metaforycznie, momentami dosłownie. Całość sprawia wrażenie ćwiczenia zdolnego ucznia szkoły artystycznej, zamiast czegoś skończonego i kompletnego.

Zamysł całkiem fajny. Niemy komiks, w którym płynnie przechodzimy przez kolejne sytuacje, sugerujące ewolucyjne bagno, z tym że jego kolejne etapy cuchną coraz intensywniej. Czasem bardziej metaforycznie, momentami dosłownie. Całość sprawia wrażenie ćwiczenia zdolnego ucznia szkoły artystycznej, zamiast czegoś skończonego i kompletnego.

Heikki Rönkkö w swojej niewielkiej pracy spróbował moim zdaniem zawrzeć w dużym skrócie dzieje człowieka, od nicości próżni do nicości pośmiertnego pyłu, z położeniem dużego nacisku na marność losu, której człowiek doświadcza (zwłaszcza od innych). Minimalistyczna w formie, chociaż wyjątkowo wymowna praca, którą dobrze charakteryzuje tekst ze strony autora: “The sun awakes and gives life to the world. The hominid descends from the tree and is slain. Cities grow and crumble, civilisations come and go. One man’s meat is another man’s poison. Life goes on, or rather it doesn’t, thank god!”.

Heikki Rönkkö w swojej niewielkiej pracy spróbował moim zdaniem zawrzeć w dużym skrócie dzieje człowieka, od nicości próżni do nicości pośmiertnego pyłu, z położeniem dużego nacisku na marność losu, której człowiek doświadcza (zwłaszcza od innych). Minimalistyczna w formie, chociaż wyjątkowo wymowna praca, którą dobrze charakteryzuje tekst ze strony autora: “The sun awakes...