W tej opowieści, wszystko dzieje się "na początku lat 90tych". Więc albo "początek lat 90tych" trwał kosmicznie długo – albo bohater tej historii, żył jak torpeda. Pewne jest tylko, że jak na torpedę, miał wybitną pamięć. Żeby mając na karku cyt. "kilkadziesiąt głów" zapamiętać, że trzeciej ofierze z kolei wyrwał z kieszeni kanapkę z serem? Zapamiętał. Cóż, to po prostu widać, kiedy autor książki, wtrąca własną interpretację. Książkę pochłonęłam w jeden dosłowny wieczór (bo cienka) ale w głowie została mi na dłużej (bo ciekawa). Jest to doskonałe studium przypadku człowieka, całkowicie pozbawionego uczuciowości wyższej i to przemawia za tym, że jednak więcej tam prawdy niż dodatków specjalnych. Tylko bezlitosny morderca, może tak lekko opowiadać o śmierci... a opowiada z taką lekkością, że Boże wybacz, gdyby nie powaga sytuacji, miejscami można by było się uśmiechnąć. Polecam każdemu, kto chciałby się przekonać, skąd się bierze zło, jak rośnie razem z człowiekiem, który bez drgnięcia powieki powie: "po prostu zabijałem"...

W tej opowieści, wszystko dzieje się "na początku lat 90tych". Więc albo "początek lat 90tych" trwał kosmicznie długo – albo bohater tej historii, żył jak torpeda. Pewne jest tylko, że jak na torpedę, miał wybitną pamięć. Żeby mając na karku cyt. "kilkadziesiąt głów" zapamiętać, że trzeciej ofierze z kolei wyrwał z kieszeni kanapkę z serem? Zapamiętał. Cóż, to po prostu...