Autorka w podsumowaniu książki pisze tak o sobie:"Jestem osobą,człowiekiem,kobietą na rozstaju dwóch różnych czasów,panienką z dobrego domu,profesorską córeczką,panią profesor,wnuczką zacnych polskich prowincjuszy,powinowatą europejskiej inteligencji,badaczką literatury,NAMIĘTNĄ CZYTELNICZKĄ WSZYSTKICH KSIĄŻEK,KTÓRE KIEDYLKOWIEK NAPISANO,nie spełnioną pisarką fabularną".Duża przyjemność czytania,ponieważ książka jest napisana pięknym językiem i mówi o ludziach książki w znaczeniu szeroko pojętym.Opinia do zastanowienia dla osób czytających namiętnie: "Wychowanie w literaturze i za pomocą literatury posiada również swoje złe strony.Osobowość zmienia się niepostrzeżenie,jeżeli nie jest wcześniej dokładnie zaprogramowana.Jestem sobą i wieloma osobami z książek.które przeczytałam.Ale to nie znaczy koniecznie,że jestem "osobą książkową",raczej taką,która zmienia się pod ich wpływem i z wielkim trudem powraca potem do siebie samej".Zastanawiam się nad taką sprawą: jaki procent osób,które w ciągu roku czyta siedem i więcej książk jest zwolennikami PIS-u?

Autorka w podsumowaniu książki pisze tak o sobie:"Jestem osobą,człowiekiem,kobietą na rozstaju dwóch różnych czasów,panienką z dobrego domu,profesorską córeczką,panią profesor,wnuczką zacnych polskich prowincjuszy,powinowatą europejskiej inteligencji,badaczką literatury,NAMIĘTNĄ CZYTELNICZKĄ WSZYSTKICH KSIĄŻEK,KTÓRE KIEDYLKOWIEK NAPISANO,nie spełnioną pisarką...