Muszę przyznać, że Ubezwłasnogłowieni to książka dość brutalna, pełna flaków, odciętych głów i innych kończyn. Jest tu zdecydowanie sporo akcji, w której nie brakuje broni, morderstw, dużej ilości krwi. Krótko mówiąc, książka nie dla kogoś, kto jest wrażliwy na tego typu motywy. Mi to bardzo nie przeszkadza, chociaż powiem szczerze, że nie raz skrzywiłam się z niesmaku. Ale bądź co bądź, te wszystkie brutalne momenty dodawały dynamizmu tej książce, dzięki czemu nie zanudziłam się na śmierć.

W całej historii mamy dwa główne wątki, które w pewien sposób łączą się ze sobą. Jeden z nich dotyczy doktor Fiony, która jako jedyna "uwolniła" się z ubezwłasnogłowienia - inaczej mówiąc, z egzystencji zombi. Tak mniej więcej można określić kryminalistów, którzy zostali poddani okaleczeniu i lobotomii. Oszczędzę Wam przerażających opisów ich wyglądu, będziecie mieli większe obrzydzenie, gdy sami zdecydujecie się sięgnąć po tą pozycję. W każdym bądź razie Fiona to zawodowa morderczyni, która znów zaczyna działać i jest przy tym bardzo, bardzo niebezpieczna. Natomiast drugi wątek dotyczy pewnego strasznego budynku Sherman House, gdzie dzieją się złe rzeczy, które natomiast pragnie powstrzymać nasz agent specjalny - Will Hunter.

Świat przedstawiony w Ubezwłasnogłowionych to świat wysoko rozwiniętej technologii i broni, która sieje niesamowite zniszczenie, o czym możemy przekonać się na niemal każdej czytanej przez nas stronie. Trochę zabrakło mi informacji na temat tego świata i miejsca, w którym rozgrywa się akcja, tak jakby autor uważał, że czytelnik to wszystko wie i nic nie musi tłumaczyć. No cóż, niekoniecznie, na szczęście nie miało to wielkiego wpływu na odbiór całej powieści.

Przez całą książkę coś się dzieje, kolejne akcje i walki nie pozwalają zaznać czytelnikowi nudy. Poszczególne wątki wzbudzały we mnie zainteresowanie, chociaż nie na tyle wielkie, by nie mieć ochoty odłożyć lektury na bok. Było całkiem okej, ale też nie wyśmienicie.

Zakończenie pozwala nam sądzić, że ukaże się kolejna część tej historii, gdzie zostaną dokończone zaczęte tu wątki. I chociaż historia Ubezwłasnogłowionych nie jest idealna, to z chęcią poznam jej dalsze losy.

Jeśli chodzi o głównego bohatera, Willa Huntera, to jestem trzy razy na tak. Nie jest on może jakąś szczególnie wybitną i rozwiniętą psychologicznie postacią, ale polubiłam go. Miło spędzało mi się z nim czas i z zainteresowaniem śledziłam jego losy w poszczególnych misjach. Był odważny i mądry, chociaż dość często dostawał bęcki i to w pewien sposób było takie... urocze, jeśli rozumiecie, co mam na myśli.

Pozostali bohaterowie też byli niczego sobie, było trochę brutalności, ale też poczucia humoru. Ciekawą postacią jest również doktor Fiona i jej eksperyment, brutalny eksperyment, który przeprowadza na swoich "dzieciach". Jestem bardzo ciekawa, jak dalej potoczy się ten wątek.

Ubezwłasnogłowieni to książka, którą czytało mi się przyjemnie, aczkolwiek nie będę myślała o niej dość długo. Ma fajny, przystępny styl (chociaż autor mógłby trochę zrezygnować z wciskania co chwila słowa OK, które strasznie mnie tam irytowało), co przyśpiesza przerzucanie kolejnych stron. Zdarzyło się kilka literówek i błędów, ale nie były one rażące, więc mogę przymknąć na to oko.

Jeśli ktoś lubi brutalne kryminały pełne akcji, to jak najbardziej mogę polecić. Ta historia nie wniesie wiele do Waszego życia, ale może być przyjemną przygodą.

Muszę przyznać, że Ubezwłasnogłowieni to książka dość brutalna, pełna flaków, odciętych głów i innych kończyn. Jest tu zdecydowanie sporo akcji, w której nie brakuje broni, morderstw, dużej ilości krwi. Krótko mówiąc, książka nie dla kogoś, kto jest wrażliwy na tego typu motywy. Mi to bardzo nie przeszkadza, chociaż powiem szczerze, że nie raz skrzywiłam się z niesmaku. Ale...