No. może czym dalej, tym robi się ciekawsze.

No. może czym dalej, tym robi się ciekawsze.

Super 4 tom. Zaczyna się w tym samym momencie co skończył się poprzedni. Kurumi jest ranna i Miki zauważa , że Yuki jest w szoku i każę jej iść po apteczkę , a gdy ta odbiegła Miki razem z Rii pomagają Kurumi dojść do łóżka i w drodze Kurumi mówi , że to była Megumi i cofamy się w czasie i widzimy jak Kurumi ją spotkała i już miała ją unicestwić , ale zamiast twarzy trupa zobaczyła uśmiechniętą Megumi i zawahała się i właśnie wtedy Megumi ją pogryzła. Następnie wracamy do teraźniejszości i Miki i Rii opiekują się Kurumi , a Yuki stoi i pyta czy może coś zrobić. Rii mówi , że nie , ale Miki szybko jej przerywa i mówi , żeby Yuki zagrzała wody , a gdy odchodzi mówi Rii , że według instrukcji w podziemiach jest lekarstwo i mówi też , że pójdzie sama , a one mają opiekować się Kurumi. Jednak Rii nie chcę jej puścić samej , ale ta mówi , że Kurumi została ranna , bo to była Megumi , a jej to nie spotka , bo nie znała Megumi i w razie czego się nie zawaha. I po tych słowach wybiega i biegnie po lekarstwo i po drodze zabija kilka trupów i myśli , że nie może stracić tego co zyskała. I nagle staję naprzeciwko jakiegoś trupa i to chyba Megumi. Potem widzimy jak Yuki mówi do Kurumi , że ma się obudzić i co będą robić jak już wstanie i nagle Kurumi rusza rękom , a Rii szybko odciąga Yuki od niej i prosi by wyszła zobaczyć czy nikt nie idzie , a gdy Yuki wychodzi Rii zakłada Kurumi kajdanki by w razie czego nikogo nie zaatakowała. I widzimy jak Yuki płacze pod drzwiami , ale nagle wygląda jakby podjęła jakąś decyzję. W międzyczasie Miki walczy z Megumi i w pewnej chwili Megumi jest w pułapce i Miki mówi jej , że nazywa się Miki i , że jest nowym członkiem klubu i opowiada jej o reszcie dziewczyn i mówi , że sobie radzą i Megumi może odejść. I wtedy ją zabija. Następnie widzimy jak Kurumi coraz bardziej się zmienia i Rii jest przerażona i szykuję się do jej zabicia , ale nagle wpada Miki z lekarstwem i jej go podają i mają nadzieję , że to pomoże , a następnie Miki opowiada Rii co się wydarzyło , gdy szła po lekarstwo i Rii mówi , że długo szukały Megumi , ale nie mogły jej znaleźć i Miki ją pociesza i przytula , a Rii płacze. W międzyczasie widzimy jak Yuki śpi i nagle śnią się jej żywe trupy i zakrwawiona klasa i przerażona się budzi. A następnie okrywa kocem śpiącą Rii , która została przy Kurumi i po chwili odpina z kajdanek Kurumi i mówi , że już nie chcę się rozstawać z nimi. Następnie nadchodzi ranek i Rii się budzi i biegnie przerażona do Kurumi i widzi jak Yuki śpi na jej kolanach , a Kurumi jest zdrowa i po chwili wchodzi Miki i wszystkie się uśmiechają i widać jak bardzo są szczęśliwe , że Kurumi wyzdrowiała. Potem cofamy się w czasie i widzimy jak Megumi jest zza jakimś drzwiami i zastanawia się czy wszystkie są bezpieczne , a następnie dodaję , że zrobiła coś złego. I cofamy się do początku jej nauczania , gdy jeszcze wszystko było w porządku i widzimy jak dostaję instrukcję , ale jej od razu nie przeczytała. A po ataku chciała to zrobić , ale przeszkodziła jej Kurumi. A , gdy w końcu przeczytała była w szoku i zrozumiała , że dorośli narazili dzieci , a skoro wszyscy już nie żyją to co się dzieję to tylko jej wina i jest załamana. Potem widzimy jak budowali barykadę i , że Megumi chciała im później powiedzieć o instrukcji , ale nie zdążyła i potem widzimy jak już jest ranna i próbuję z innymi trupami dostać się do dziewczyn , ale wciąż jest trochę sobą i myśli o tym , że je kocha i idzie jak najdalej by je nie narażać , a jej ostatnie myśli są takie , że może jeszcze kiedyś się spotkają. Potem znów wracamy do teraźniejszości i widzimy jak dziewczyny modlą się nad krzyżem Megumi i żegnają się z nią , ale Yuki myśli , że to przecież nie Megumi. A następnie wszystkie idą na dół i znajdują zamrożone jedzenie , a podczas posiłku Yuki mówi , że niedługo skończą szkołę. A potem widzimy jakiś ludzi w kombinezonach , którzy znajdują różne rzeczy w tym kartkę , którą Kurumi zostawiła rodzicom. Potem wracamy do dziewczyn , które przeglądają znalezioną płytę na której są informację o lekach , pierwszej pomocy itp , a później zastanawiają się czy nadać komunikat przez radio , a gdy jest noc i wszystkie śpią nagle w radiu odzywa się głos i pyta czy ktoś tam jest i widzimy też jak jakaś osoba w kombinezonie patrzy na kartkę od Kurumi. A na koniec mamy pokazany pamiętnik Megumi i piszę tam między innymi , że to Yuki pierwsza zauważyła , że coś się dzieję , a także , że wini się za stan Yuki , bo to właśnie Megumi pozwoliła stworzyć tą iluzję , że w szkolę wszystko gra. I na koniec Megumi piszę , że nie obchodzi ją co się z nią stanie i najważniejsze jest to by dziewczyny mogły opuścić szkołę bezpiecznie. Ta część jest naprawdę świetna i działo się naprawdę dużo. Dobrze , że Kurumi przeżyła. Świetne też było jak Miki rozmawiała z przemienioną Megumi i ją uspakajała , a następnie ją unicestwiła. Widać również , że Yuki coraz bardziej wraca do rzeczywistości. Przynajmniej jej sny tam wędrują. intryguję również wątek ludzi w kombinezonach. Możliwe , że już niedługo dziewczyny opuszczą szkołę. I czekam również na moment , gdy Yuki zrozumie co się dzieję

Super 4 tom. Zaczyna się w tym samym momencie co skończył się poprzedni. Kurumi jest ranna i Miki zauważa , że Yuki jest w szoku i każę jej iść po apteczkę , a gdy ta odbiegła Miki razem z Rii pomagają Kurumi dojść do łóżka i w drodze Kurumi mówi , że to była Megumi i cofamy się w czasie i widzimy jak Kurumi ją spotkała i już miała ją unicestwić , ale zamiast twarzy trupa...

Sam pomysł na mangę jest tak absurdalny i zarazem ciekawy, że nie można napisać o nim złego słowa. Zamysł połączenie licealistek i apokalipsy zombie już wcześniej pojawił się na naszym rynku, więc nie można powiedzieć, że jest to powiew świeżości, jeśli chodzi o japoński komiks. Tym razem całość zaprezentowane jest jednak inaczej, z wyraźnie mniejszą ilością dorodnych biustów i latającej na prawo i lewo bielizny. W Szkolnym życiu cała tragedia ludzkości i wałęsające się zombiaki, są tylko tłem dla głównych bohaterek. Dziewczyny stanowią tutaj główną treść fabularną, która pokazuje to, jak radzą sobie w nowym świecie i jak stopniowo uświadamiają sobie, że pomoc może nigdy nie nadejść. Każda z nich jest inna pod względem charakteru i inaczej radzi sobie ze stresem i smutkiem.

Yuuri Wakasa jako przewodnicząca klubu, dba o sprawy organizacyjne, to od niej zależy racjonowanie pożywienia i energii, która jest niezbędna do ich funkcjonowania. Z pozoru spokojna i ułożona a tak naprawdę przeżywa wewnętrzne katusze, których stara się jednak nie uwidaczniać. Kurumi Ebisuzawa to trzon ofensywny grupy. Jako była członkini klubów sportowych doskonale razi sobie z patrolowaniem szkoły i pozbywaniem się nieproszonych gości. Wykonuje ona najgorszą i najcięższą z możliwych prac, często będąc zmuszona do pozbycia się zombiaków, które wcześniej byli jej kolegami/koleżankami. Na koniec żywiołowa i wiecznie uśmiechnięta Yuki Takeya, której radość dostarcza wszystkim pozytywnej energii i napawa optymizmem w ciężkich czasach. Dziewczyna cierpki jednak na syndrom wyparcia i dla niej, wszystko jest tak jak kiedyś.


Świetnym dodatkiem są umieszczone na samym końcu każdego tomiku, treści pozwalające odrobinę rozjaśnić sytuację, w której znajdują się licealistki. Dodatki te występują one w postaci dokumentów, dzięki którym można wysnuć przypuszczenie, że apokalipsa wcale nie była taka przypadkowa, albo prywatnych notatek pokazujących, że każdy kolejny dzień to masa wyrzeczeń i poświęceń ze strony bohaterek. Dzięki takiemu zabiegowi w mandze cały czas utrzymuje się klimat tajemniczości, który bardzo powoli jest rozwiewany. Całości dopełnia szczypta naprawdę dobrego humoru, która świetnie wpasowuje się w klimat tytułu.

Rysunki w mandze prezentują się poprawnie, nie ma jednak tutaj mowy o czymś oszałamiającym i mocno zapadającym w pamięć. Postacie są wyraziste a ich styl rysowania, ma w sobie pewien urok, tam gdzie ma dominować mrok i strach, jest on wyraźnie wyczuwalny. Nieźle prezentują się nawet tła, które w odpowiednich kadrach są pełne szczegółowości i głębi. Dużą zaletą tytułu są wyraziste i kolorowe obwoluty, które od razu wpadają w oko.

Cała recenzja na stronie: PopKulturowy Kociołek

https://gameplay.pl/news.asp?ID=116721

Sam pomysł na mangę jest tak absurdalny i zarazem ciekawy, że nie można napisać o nim złego słowa. Zamysł połączenie licealistek i apokalipsy zombie już wcześniej pojawił się na naszym rynku, więc nie można powiedzieć, że jest to powiew świeżości, jeśli chodzi o japoński komiks. Tym razem całość zaprezentowane jest jednak inaczej, z wyraźnie mniejszą ilością dorodnych...

STUDIA CZY PRACA

To życiowe pytanie musi paść w każdej mandze typu szkolne życie (no prawie każdej, ale nie bądźmy drobiazgowi). Wybór dalszej drogi zawsze jest ważny, a w społeczeństwie takim, jak to japońskie, chyba bardziej, niż gdziekolwiek indziej. Jaki ma jednak sens zastanawianie się czy wybrać studia czy pracę, kiedy świat przeżył apokalipsę, a niedobitki ludzkości mają większe zmartwienia? Przekonajcie się sięgając po czwarty tom „Szkolnego życia!”.

Od kiedy uczennice prywatnego liceum Megurikaoka dowiedziały się o istnieniu szkolnego bunkra minęło zaledwie kilka chwil, a już spotkała ich pierwsza tragedia. Kurumiś została ugryziona przez zmobie-Megunię, a to oznacza, że sama zmieni się w żywego trupa. Czy dziewczyny będą w stanie zabić własną przyjaciółkę, kiedy ta wreszcie ulegnie przemianie? A może jednak da się ją jeszcze uratować? Tajemnicza teczka mówiła coś o lekarstwie, a to znajduje się przecież w bunkrze. Miki decyduje się wyruszyć po nie samotnie, ale czy ma jakieś szanse? I co jeszcze znajduje się w bunkrze?
Obecna sytuacja skłania dziewczyny do rozmyślań zarówno nad przeszłością, jak i przyszłością. Co właściwie powinny zrobić w najbliższym czasie? Szkoła się kończy – ta trwająca w umyśle Yuki. Nie oznacza to jednak, że nie trzeba podejmować ważnych decyzji. Ktoś przecież może kryć się gdzieś tam, nastolatki nie są w końcu jedynymi ocalałymi. Poza tym liceum nie jest w stanie wiecznie ich chronić i zapewniać niezbędnych rzeczy…

Ten tom zapowiada sporą zmianę w życiu bohaterek. Nie chodzi tu oczywiście o problem co zrobić po opuszczeniu szkoły, ale o to, co już wkrótce może dotrzeć do ukrywających się przed żywymi trupami nastolatek, a co za tym idzie jakie to będzie miało wpływ na całą obecną sytuację. Czy dowiemy się co właściwie się stało? Czy przekonamy się jak wygląda życie w innych rejonach? A może już nie ma na nic nadziei i pozostaje jedynie żyć z dnia na dzień?

„Szkolne życie!” zaczęło się dość niepozornie, ale z każdym kolejnym tomem opowieść nie tylko nabiera tempa i przedstawia coraz bardziej dramatyczne wydarzenia, ale także – a może przede wszystkim – stawia pytania, które intrygują. Fabuła coraz bardziej przypomina „Resident Evil”, co wspominałem już przy okazji poprzedniego tomu, ale jest to jeden z jej plusów. Twórcy nie zapomnieli także o początkowej słodyczy i lekko erotyzującej nucie, a na dodatek całość czyta się bardzo szybko i ogląda z dużą przyjemnością.

Jeśli szukacie lekkiego, przyjemnego, ale mrocznego horroru postapo, „Szkolne życie!” to pozycja dla Was. Szczególnie jeśli macie kilkanaście lat i należycie do męskiej części odbiorców. Chociaż nie tylko, ja nadal bawię się znakomicie. Dlatego polecam tytuł Waszej uwadze.

Recenzja opublikowana na moim blogu: http://ksiazkarnia.blog.pl/2017/08/14/szkolne-zycie-4-sadoru-chiba-norimitsu-kaihou/

STUDIA CZY PRACA

To życiowe pytanie musi paść w każdej mandze typu szkolne życie (no prawie każdej, ale nie bądźmy drobiazgowi). Wybór dalszej drogi zawsze jest ważny, a w społeczeństwie takim, jak to japońskie, chyba bardziej, niż gdziekolwiek indziej. Jaki ma jednak sens zastanawianie się czy wybrać studia czy pracę, kiedy świat przeżył apokalipsę, a niedobitki ludzkości...