Górska wyprawa grupy przyjaciół: męska rzecz, poszukiwanie ideałów młodości, wycieczka w góry jak i własne przemyślenia o przeszłości narratora. Spodziewałam się banalnej historii ze wspomnieniami "szczenięcych lat" przy ognisku z kiełbaskami, ewentualnie z jakimś wypadkiem w tle.
Nic bardziej mylnego. Stasiuk mami czytelnika stopniowym wprowadzeniem w świat przedstawiony, pozornie błahy i przejrzysty, jednakże przewracając kolejne strony zagłębiamy się coraz bardziej w gęstwinę zależności i doświadczeń bohaterów powieści, uobecniane dzięki dialogom oraz wspomnieniom narratora. Chwilami nie jest łatwo zorientować się, gdzie czas rzeczywisty się kończy a zaczyna podróż w przeszłość.
Akcja nabiera tempa, gdy do grupy przyjaciół wędrujących w górach dołącza Kostek- wprawdzie znajomy wszystkich uczestników, ale niezbyt lubiany, trzymający się zawsze z boku, a wiedzący niemalże wszystko na temat kompanów. Na tle trzech całkiem przeciętnych, szarych bohaterów reprezentujących „klasę robotniczą” wyróżnia się właśnie on, obok Wasyla, pomysłodawcy i przewodnika wyprawy. Biały kruk?
Dramatyczny obrót zdarzeń sprawia, że wycieczka zamienia się w ucieczkę, a mężczyźni nie poszukują w górach jedynie rozrywki, widma przemijającej młodości i beztroski, ale również sensu życia, odpowiedzi na pytania egzystencjalne i ponadczasowe.
Warto przeczytać, choćby dlatego, że na niektóre z pytań udaje się znaleźć odpowiedź 
Wartka przygoda, zimowa sceneria i walka o przetrwanie w najbardziej ekstremalnych warunkach, sprawdzian nie tylko przyjaźni, ale też człowieczeństwa, napisana ostrym piórem Andrzeja Stasiuka: zdecydowanie polecam.

Górska wyprawa grupy przyjaciół: męska rzecz, poszukiwanie ideałów młodości, wycieczka w góry jak i własne przemyślenia o przeszłości narratora. Spodziewałam się banalnej historii ze wspomnieniami "szczenięcych lat" przy ognisku z kiełbaskami, ewentualnie z jakimś wypadkiem w tle.
Nic bardziej mylnego. Stasiuk mami czytelnika stopniowym wprowadzeniem w świat przedstawiony,...