Pamiętam pierwszą książkę Agaty Christie, początkowa ciekawość przerodziła się w stałe uwielbienie. Po odkryciu, że dzielimy z Panią Christie ten sam dzień urodzin, postanowiłam zawsze w ten dzień czytać jedną z jej książek. W tym roku wypadło na Dom Zbrodni. Do przeczytania zachęcił film i bardzo dużo dobrych rekomendacji. Na samym wstępie autorka przyznaje, że to jej ulubiona książka, czy może być coś bardziej zachęcającego do czytania?. Przeczytanie zajęło mi 3 dni, ponieważ starałam się jak najdłużej nacieszyć się lekturą. Czytanie było jak jedzenie tabliczki czekolady, wspaniałe uczucie, które nie chcemy żeby dobiegło końca. Co do samej fabuły, nie spodziewałam się takiego zakończenia. Na duży plus zasługują bohaterowie którzy nie byli bezbarwną masą tylko ludźmi z krwi i kości. Po kilku dniach, kiedy emocje po zakończeniu opadły, dochodzę do wniosku, że jest to jedna z tych książek które chciało by się przeczytać po raz pierwszy, żeby znowu cieszyć się jej odkrywaniem.

Pamiętam pierwszą książkę Agaty Christie, początkowa ciekawość przerodziła się w stałe uwielbienie. Po odkryciu, że dzielimy z Panią Christie ten sam dzień urodzin, postanowiłam zawsze w ten dzień czytać jedną z jej książek. W tym roku wypadło na Dom Zbrodni. Do przeczytania zachęcił film i bardzo dużo dobrych rekomendacji. Na samym wstępie autorka przyznaje, że to jej...