Przeczytałam i mam mieszane uczucia...
Nie oczekiwałam niczego, ot kolejna książka wpadła w moje ręce.
Doczytałam, że otrzymała prestiżową fińską nagrodę, więc się rozochociłam...
Jeśli chodzi o język, nie mam zastrzeżeń, ale tylko do fragmentów widzianych oczyma bohaterów. Połączenie ze skandynawskimi podaniami w moim odczuciu nie było strzałem w dziesiątkę. Można było zrobić to w znacznie subtelniejszy sposób, który by nie zmuszał do całkowitego przestawienia się na skrajnie różny styl. Czytasz sobie swobodny współczesny tekst, a po chwili - kabum! Spada na Ciebie porcja archaizmów. W jednej z wypowiedzi przeczytałam, że język był wulgarny. Śmiem twierdzić, że znacznie mniej w nim przekleństw niż w polskim kinie, choć to nie wyczyn. Wulgaryzmy sprawiły, że postaci były nieco bardziej ludzkie - mniej literackie.
Postaci... Chyba najbardziej polubiłam trola. Do żadnej z ludzkich postaci się nie przywiązałam i nie miałabym obiekcji, gdyby autorka zdecydowała się na uśmiercenie którejkolwiek z nich. Nie to, że jestem oziębła - po prostu dystans pomiędzy czytelnikiem a postaciami jest dostatecznie duży.
Istotnym wątkiem, który właściwie definiuje w dużej mierze książkę są relacje homoseksualne pomiędzy mężczyznami. Obawiam się, że potraktowane nieco płytko... Zawahanie - czy serio chcę to przeczytać? - pojawiło się w momencie, kiedy orientacja homoseksualna zaczęła ustępować zoofilii... Bałam się rozwoju sytuacji ;) Ktoś mnie zaraz poprawi, że w książce trol, to nie do końca zwierzę. Możliwe, jednak to dla mnie nieco za dużo...
Nie żałuję, że przeczytałam tę książkę, ale wiem już dziś, że do niej nie wrócę.

Przeczytałam i mam mieszane uczucia...
Nie oczekiwałam niczego, ot kolejna książka wpadła w moje ręce.
Doczytałam, że otrzymała prestiżową fińską nagrodę, więc się rozochociłam...
Jeśli chodzi o język, nie mam zastrzeżeń, ale tylko do fragmentów widzianych oczyma bohaterów. Połączenie ze skandynawskimi podaniami w moim odczuciu nie było strzałem w dziesiątkę. Można było...