Wielu postrzega powstanie warszawskie wyłącznie przez pryzmat jego porażki, nie zagłębiając się w jego mechanizmy. Jak w wielu momentach historycznych, tak i tutaj, ciężko czasem oddzielić prawdę od półprawdy i przekłamań. Czy było można uniknąć tych strat w ludziach i mieniu? A może to powstanie musiało mieć miejsce, musiało zaistnieć w naszej historii? Decyzja o jego wybuchu została podjęta, zatem czy jest dalej sens w burzeniu się nad sensem jego istnienia i jaki ma sens taka polemika?

Z książki dowiecie się kto dał rozkaz rozpoczęcia powstania i próbę oceny, czy było to odpowiednie działanie. Autor przekaże Wam jaki stosunek do tego zrywu miała strona brytyjska, czyli przede wszystkim Winston Churchill i amerykańska – w osobie Franklina Roosevelta. ZSRR jako wielka możliwość zbytu różnych dóbr była zbyt kuszącym kąskiem, by jednoznacznie się jej przeciwstawiać. Znajdziecie w „Powstaniu warszawskim” także dział „Dokumenty i materiały”, w którym możecie przeczytać ciekawy wywiad z generałem Tadeuszem Borem-Komorowskim, który podjął decyzję o wybuchu powstania. Broniliśmy się jednocześnie przed Niemcami i ZSRR, który miał nas od nich „uratować”. Doskonale było wiadomo, jaką cenę miałaby mieć ta wolność.

Jan M. Ciechanowski to nie tylko polski historyk, z bardzo bogatą bibliografią, lecz także uczestnik powstania warszawskiego. Zatem historię tego polskiego zrywu zna od podszewki, a jego książka „Powstanie warszawskie” miała już kilka wznowień i była tłumaczona na język angielski (bardzo pozytywnie przyjęta za granicą i w kraju jako książka rzetelnie opisująca polską historię). Współpracował m.in. z Normanem Davisem, który napisał „Boże igrzysko” czy „Powstanie ‘44” i uzyskał w zeszłym roku polskie obywatelstwo. Sama czytałam tylko tę pierwszą książkę Davisa, zatem wiem o czym pisze Jan Ciechanowski mówiąc, że zdanie Normana było krytyczne pod względem oceny sensowności powstania warszawskiego, nie wiedziałam jednak, że w innej książce zmienił zdanie o 180 stopni i nagle uznał, że owa akcja nie była wcale taka zła…To dość smutne, że historyk może zmieniać swoją wersję i twierdząc, że tak naprawdę nigdy nie sądził inaczej.

„Powstanie warszawskie” Jana M. Ciechanowskiego to bardzo precyzyjna, rzetelna i dodatkowo – bardzo sprawnie napisana książka popularnonaukowa, mająca za zadanie przedstawić historię tego zrywu, który choć zasięgiem objął Warszawę, to jest jednym z najważniejszych zdarzeń w naszej współczesnej historii i ciągle budzi wiele rozterek w sercach, nie tylko nas, Polaków, lecz także ludzi innych narodowości. Warto ją przeczytać, zwłaszcza, jeśli wiedzieliście o powstaniu warszawskim tyle co ja – to znaczy, że miało miejsce w 1944 i było tragiczne w skutkach dla nas i naszej stolicy.

To pasjonująca historia pełna wyrzeczeń, ofiar i przejmującego smutku narodu, który próbuje oprzeć się sile wroga i jednocześnie nie dopuścić do opanowania przez „przyjaciela”. Nie oceniajmy żołnierzy AK bez zapoznania się z historią tego wydarzenia, nie próbujmy nawet udawać, że wiemy jak powinni się zachować i co byłoby lepsze. Żyjemy w czasach względnie spokojnych dla Polski i nie możemy przyrównywać się do tego, co oni przeżywali.

Wielu postrzega powstanie warszawskie wyłącznie przez pryzmat jego porażki, nie zagłębiając się w jego mechanizmy. Jak w wielu momentach historycznych, tak i tutaj, ciężko czasem oddzielić prawdę od półprawdy i przekłamań. Czy było można uniknąć tych strat w ludziach i mieniu? A może to powstanie musiało mieć miejsce, musiało zaistnieć w naszej historii? Decyzja o jego...