W "Lubimy czytać" była dyskusja na temat książek dla dzieci. Przypomniałam sobie jedną z moich ulubionych książek, znalazłam ją i ponownie przeczytałam.
"Bajki czeskie" Jana Drdy wcale nie zdezaktualizowały, mało tego , odkryłam w nich zupełnie inne wartości. Swoim stylem przypominają nieśmiertelnego Szwejka. Są przesycone wspaniałym humorem i sarkazmem. Bajki opowiadają o ludzkich wadach, wyszydzają skąpstwo, opilstwo i głupotę. Są przesycone ludowymi wierzeniami. Znajdziemy w nich utopce, strachy i diabły.
Niektóre z bajek zostały sfilmowane i jeśli poszukamy, to możemy znaleźć prześmieszną powiastkę "Zapomniany diabeł".
Książka spodoba się i babci i wnukowi, będą się tylko śmiać w innych momentach.

W "Lubimy czytać" była dyskusja na temat książek dla dzieci. Przypomniałam sobie jedną z moich ulubionych książek, znalazłam ją i ponownie przeczytałam.
"Bajki czeskie" Jana Drdy wcale nie zdezaktualizowały, mało tego , odkryłam w nich zupełnie inne wartości. Swoim stylem przypominają nieśmiertelnego Szwejka. Są przesycone wspaniałym humorem i sarkazmem. Bajki opowiadają o...

„(…) z trudem dowlókł się do domu, przygotowany na żonine wymówki, że przyszedł z pustymi rękami. Tymczasem Małgorzata ani mru-mru. Dopiero gdy postawił pusty saganek i zmordowany przysiadł na ławie, powiada Darzbujanka strapionym głosem: - No to wiedz, Kubo, że nieszczęścia nie chodzą w pojedynkę, toteż nie zdziw się, gdy ci powiem, że przed chwilą urodziło nam się dwunaste dziecko!”.

To ci niespodzianka! Ale nie z takich opałów wychodzą cało bohaterowie „Czeskich Bajek”. A to wszystko dzięki sprytowi, wytrwałości i dobremu sercu – w takiej kolejności. No i oczywiście dzięki magii.

„Bajki”, mimo swego uroku i mądrości, średnio nadają się dla dzieci. Raz, że nie wszystko by zrozumiały, dwa, że może za dużo… Weźmy taki fragment z baśni, w której główną rolę gra warzenie piwa: „A było to piwko, o którym mówiło się za siedmioma górami! Kto go skosztował, nie mógł ust oderwać, a w czeladnej browaru dzień i noc po południu rozbrzmiewały śpiewki i wiwaty, jakby się tam odbywało nieustające weselisko”. Itd., itd.

Dość szybko zaczęło mi świtać, że skądś znam Drdowy dowcip, jego gnuśne diabły i sprytny lud. Rzeczywiście, Drda był również autorem komedii, które w latach 80 zrealizował Teatr Telewizji w znakomitej obsadzie: „Zapomniany Diabeł” (m.in. z Januszem Gajosem, Anną Seniuk i Janem Peszkiem) i „Igraszki z Diabłem” (m.in. z Marianem Kociniakiem, Magdaleną Zawadzką, Markiem Kondratem i jego ojcem Tadeuszem w roli Belzebuba). Ta druga ma lepsze tempo, pierwsza trochę się z początku dłuży, ale Jan Peszek i Janusz Gajos w roli diabłów dają taki popis, że czapki z głów i klękajcie narody.

Zdaje się, że Jan Drda miewał w swoim życiu literackim różne epizody, ale do „Bajek” i komedii można spokojnie wracać, nic się nie zestarzały.

„(…) z trudem dowlókł się do domu, przygotowany na żonine wymówki, że przyszedł z pustymi rękami. Tymczasem Małgorzata ani mru-mru. Dopiero gdy postawił pusty saganek i zmordowany przysiadł na ławie, powiada Darzbujanka strapionym głosem: - No to wiedz, Kubo, że nieszczęścia nie chodzą w pojedynkę, toteż nie zdziw się, gdy ci powiem, że przed chwilą urodziło nam się...

Jedne z najbardziej ulubionych bajek mojego dzieciństwa, jednak lektura nadaje się także jako rozrywka dorosłym. Czeski, lekko nostalgiczny humor. Ponadczasowe. Polecam.

Jedne z najbardziej ulubionych bajek mojego dzieciństwa, jednak lektura nadaje się także jako rozrywka dorosłym. Czeski, lekko nostalgiczny humor. Ponadczasowe. Polecam.

"Bajki czeskie" chyba najłatwiej porównywać z innymi znanymi bajkami — tymi, które weszły do kolekcji braci Grimmów. Od razu widać, że te czeskie są młodsze — mniej w nich magii (w niektórych opowieściach w ogóle nie ma elementów fantastycznych) i dzikiej przyrody (epoka romantyzmu dawno się skończyła),więcej rzemieślników. Książę to już nie wymarzony kandydat na męża dla tysięcy ubogich Kopciuszków, tylko rozbestwiony luksusem paniczyk utrudniający życie swojemu ludowi. Ale może to komunistyczne sympatie Autora wychodzą.

Widać również wpływy chrześcijańskie — w baśniach pojawiają się wodniki czy rusałki, ale chyba więcej diabłów. Zwierzęta występują sporadycznie, jeszcze rzadziej odgrywają istotne role, raczej pomagają — dobrym lub złym — ludziom. Człowiek podporządkował sobie naturę, to już nie wilki stanowią problem dla Czerwonych Kapturków.

Więcej szczegółów tutaj: https://finklaczyta.blogspot.com/2018/11/bajki-czeskie-radosc-zycia.html

"Bajki czeskie" chyba najłatwiej porównywać z innymi znanymi bajkami — tymi, które weszły do kolekcji braci Grimmów. Od razu widać, że te czeskie są młodsze — mniej w nich magii (w niektórych opowieściach w ogóle nie ma elementów fantastycznych) i dzikiej przyrody (epoka romantyzmu dawno się skończyła),więcej rzemieślników. Książę to już nie wymarzony kandydat na męża dla...

Git.

Git.