Powieść młodej pisarki - ponoć dla czytelników w każdym wieku. Ładna okładka. Intrygujący tytuł. Zachęcający opis. Pomysł z ogromnym wręcz potencjałem... bo któryż z moli książkowych nie chciałby móc przenosić się "do" i swobodnie wędrować "pomiędzy" swoimi ulubionymi powieściami?
Tym większe jest moje rozczarowanie.
Niestety.

Z początku byłam skłonna przymykać oczy na pewien infantylizm i pojawiające się w niektórych miejscach ograne do bólu schematy. Jednak im dalej w las, tym gorzej. A końcówka - ach, szkoda słów...

Zakończenie kiczowate niczym w najgorszych amerykańskich filmach. Straszne! Do tej pory ciężko mi uwierzyć, że można tak zaprzepaścić tego typu pomysł i zniszczyć dotychczas całkiem zgrabnie prowadzoną akcję (pomijając kilka mankamentów, które początkującej pisarce można wybaczyć).

Zaburzyło mi to całkowicie odbiór całości. Do tego stopnia, że dziś widzę jedynie wady tej powieści. Niedopracowane postaci - bez pazura, bez głębi. Postaci, których motywacje są dla mnie kompletnie niezrozumiałe. Głowna bohaterka zwracająca się do matki po imieniu (wprost nie znoszę tej maniery!). Nawet postaci z literatury, które przecież mogły pociągnąć tę historię, nadać jej kolorów - pozostały niewykorzystane. Ba! Większość o których pisze wydawca w swoich notach jest ledwo wspomniana.
A mogło być tak pięknie...

Nieprędko skuszę się na kolejną powieść pani Gläser.

Powieść młodej pisarki - ponoć dla czytelników w każdym wieku. Ładna okładka. Intrygujący tytuł. Zachęcający opis. Pomysł z ogromnym wręcz potencjałem... bo któryż z moli książkowych nie chciałby móc przenosić się "do" i swobodnie wędrować "pomiędzy" swoimi ulubionymi powieściami?
Tym większe jest moje rozczarowanie.
Niestety.

Z początku byłam skłonna przymykać oczy na...