Mamy tu omówione przykłady pozytywnego oddziaływana jednych ludzi, na innych ludzi. Tekst zachęca, aby przyjrzeć się relacjom z własnego otoczenia i cenić nie tylko oryginalnych znajomych. Zwyczajnie warto uważniej spoglądać na ich słowa i widzieć w nich kogoś, kto zarazi nas jakimś nietuzinkowym konceptem, albo otworzy nowe drzwi. Autor dowodzi, że współdziałanie lepsze jest od rywalizacji, a synergia między ludźmi pozwala im osiągać więcej niż gdyby pozostawali osobno. Każdy ma jakąś wiedzę, jakieś walory, perspektywy, pomysły, umiejętności, zalety. Wymiana idei wytwarza środowisko potencjalnie bardziej żyzne niż samotne trwanie w zastanej przestrzeni. Relacje z innymi pobudzają nas do innego patrzenia na znane nam aspekty rzeczywistości. Zachęcają do działania. I jak bioróżnorodność środowiska gwarantuje stabilność ekosystemu, tak inność i współpraca wpływa na osiągnięcia ludzi. Trudno być samotnym geniuszem, twórcą, racjonalizatorem, konstruktorem. Konieczna jest inspiracja lub choćby czyjś krytyczny głos, uwaga, sugestia. Kontakty z innymi pozwalają dostrzec potencjał idei, odkrycia, rozwiązania. Czasem przyda się mała podpowiedź z niespodziewanego miejsca - odrębnej całkiem dziedziny.

Zdecydowanie książkę polecam, bo w trafny i atrakcyjny sposób wskazuje, że otoczenie i osoby, którymi się otaczamy wpływają na nas samych. Najważniejsza jest wymiana myśli… dialog.

Mamy tu omówione przykłady pozytywnego oddziaływana jednych ludzi, na innych ludzi. Tekst zachęca, aby przyjrzeć się relacjom z własnego otoczenia i cenić nie tylko oryginalnych znajomych. Zwyczajnie warto uważniej spoglądać na ich słowa i widzieć w nich kogoś, kto zarazi nas jakimś nietuzinkowym konceptem, albo otworzy nowe drzwi. Autor dowodzi, że współdziałanie lepsze...

W naszej kulturze istnieje kult jednostek. Pamięta się o twórcach, pracowitych naukowcach, wynalazcach, ale zapomina się, że bez inspiracji ich potencjał pozostałby niewykorzystany. Każdy z nas czerpie pomysły z otoczenia, modyfikuje je, ulepsza. Czasami nawet negatywne emocje mogą stać się drogą do sukcesu. Rosnąca złość motywuje do pracy. Innym razem jest to współgranie, harmonia i wymiana myśli. Ważne, by w każdej sytuacji widzieć inspirację i dobrą naukę na przyszłość.
„Siła duetów. W poszukiwaniu istoty innowacji w twórczych tandemach” Joshui Wolfa Shenka to opowieść o zespołach, których współpraca pozwoliła jednej osobie osiągnąć sukces. Autor opisuje ich życie, sytuacje w jakich tworzyli, co stawało się motorem ich działań. Wśród tych par są zarówno przyjaciele, jak i małżonkowie: John Lenon i Paul McCartney, Francis Crick i James Watson (fizyk i biolog zajmujący się DNA),Thomas Edison i Samuel Insull, Maria Skłodowska-Curie i Piotr Curie, Matt Stone i Trey Parker, C. S. Lewis i J. R. R. Tolkien i wielu innych, wśród których nie zabraknie tancerzy, muzyków, pisarzy, rzeźbiarzy oraz naukowców. Opisy współpracy, zgrania osobowości, celów, umiejętności zaskakiwania, myślenia, godzenia swoich dróg.
Książka jest przemyślana, pokazuje jak w różnych dziedzinach życia współpraca wpływa na osiągnięcia ludzi, pozwala dostrzec swój potencjał, odkryć, że możemy być geniuszami i inspiracjami dla otoczenia. Do tego prosty, żywy język, interesujące fakty, ciekawe zestawienia. Wszystko to sprawia, że zaczynamy inaczej patrzeć nie tylko na twórców, ale i własne relacje z ludźmi. Całość doskonale podsumowuje przytoczony przez autora cytat z Herberta Spencera „Powstanie wspaniałego człowieka zależy od długiej serii złożonych wpływów (…) Zanim człowiek może zmienić swoją społeczność, sam musi zostać przez nią stworzony”. Proste obalenie inspiracji i natchnienia z „niebios” zmusza do szukania czynników, które mogą wpłynąć na każdego z nas.
W „Sile duetów” Joshua Wolf Shenk podkreśla znaczenie spotkania odpowiedniej osoby i nawiązania z nią współpracy. Czasami w ten sposób geniusze uzupełniają swoje braki wiedzy, innym razem niedobór czasu, stają się wykonawcami czyiś wizji, wzajemnymi krytykami i codziennym wsparciem. Taka praca nie zawsze jest łatwa, ale za to przynosi wiele zmian, obfituje w innowację.
Książkę polecam każdemu. Dzięki tej lekturze czytelnicy będą mogli odkryć jak bardzo otoczenie i osoby, którymi się otaczamy wpływają na nasze osiągnięcia. Pozwoli wyciągnąć wnioski, dlaczego niektóre znajomości warto kontynuować, a inne lepiej zakończyć. Odkryją również, że trudne doświadczenia nie muszą kończyć się spaleniem mostów, ale dalszą inspirującą współpracą. Autor kładzie wielki nacisk na dialog i otwartość między ludźmi.

W naszej kulturze istnieje kult jednostek. Pamięta się o twórcach, pracowitych naukowcach, wynalazcach, ale zapomina się, że bez inspiracji ich potencjał pozostałby niewykorzystany. Każdy z nas czerpie pomysły z otoczenia, modyfikuje je, ulepsza. Czasami nawet negatywne emocje mogą stać się drogą do sukcesu. Rosnąca złość motywuje do pracy. Innym razem jest to współgranie,...

Znakomita pozycja z dziedziny psychologii i historii, pokazująca nam coś, co niby każdy wie, ale niekoniecznie właściwie docenia, czyli to, że razem jest lepiej niż osobno, zwłaszcza twórcom. Szczególnie spodobało mi się to, że autor obala mit samotnego geniusza, pokazując, iż nawet takie wybitne indywidualności jak van Gogh czy John Lennon, nie byłyby tak wielkie bez swych wspaniałych partnerów w twórczości. Nie grupą, nie w pojedynkę, ale właśnie w parze. Taki wariant wydaje się najkorzystniejszy jeśli chcemy odnieść w swej dziedzinie wiekopomny sukces. W Sile duetów jest na potwierdzenie tej tezy wiele przykładów.

Znakomita pozycja z dziedziny psychologii i historii, pokazująca nam coś, co niby każdy wie, ale niekoniecznie właściwie docenia, czyli to, że razem jest lepiej niż osobno, zwłaszcza twórcom. Szczególnie spodobało mi się to, że autor obala mit samotnego geniusza, pokazując, iż nawet takie wybitne indywidualności jak van Gogh czy John Lennon, nie byłyby tak wielkie bez swych...