Komiks będący kontynuacją miniserii „Sherlock Holmes i Wampiry Londynu”. Tytułowy bohater musi tu zmierzyć się z jednym ze swoich dawnych wrogów, który tym razem na dodatek jest wspierany przez magię przeklętej księgi, Necronomiconu.

Podobnie jak to było w poprzedniej miniserii, również ta jest osadzona w okresie, kiedy Sherlock Holmes uważany był za zmarłego. Dziwnym trafem bohater nie ukrywa tu swojej twarzy, jakby nie obawiał się rozpoznania – widzę tu pewną niekonsekwencję. Trochę słabo wypada również powrót dawnego przeciwnika – nie jest specjalnie ciekawą postacią, o wiele bardziej interesująco zapowiada się jego pomocnik o magicznych zdolnościach, który wydaje się pomagać mu trochę wbrew sobie. Podobały mi się jednak manifestacje nadnaturalnych zdolności – nie były one wprawdzie bardzo spektakularne, ale pozwalały one pokazać Holmesowi, że gra toczy się o wysoką stawkę. Osobiście uważam jednak, że sceny te wywoływałyby o wiele większe wrażenie, gdyby nie tłumaczone były one magicznymi sztuczkami, a nauką – bardziej pasowałoby to do antagonisty.

Fani twórczości Lovecrafta, pomimo umieszczenia Necronomiconu w tytule mogą się czuć rozczarowani. Przeklęta księga pełni tu rolę bardziej gadżetu, który wszyscy chcą zdobyć, bo oferuje wielką moc i mogła być równie dobrze zastąpiona przez Świętego Graala czy Włócznię Przeznaczenia. Nie ma tu specjalnie żadnych nawiązań do mitologii Cthulhu, a szkoda, bo nawet początek historii na Antarktydzie dawał możliwość nawiązania do „W górach szaleństwa”.

Rozczarowanie dotyczy również rysunków. Rysownik nie ma szansy pobawić się szaloną nieeuklidesowską geometrią czy groteskowymi potworami z twórczości Lovecrafta, a zamiast tego czytelnik dostaje szarobrązowy XIX-wieczny Londyn. Jest wprawdzie jedna bardziej widowiskowa scena pewnego rytuału, ale to jedynie łyżka miodu w beczce dziegciu. Może trochę przesadzam – same rysunki nie są jakieś szkaradne, ot porządną rzemieślnicza robota bez żadnych fajerwerków.

Podsumowując, komiks marnuje potencjał zarówno pod względem fabularnym, jak i graficznym. Taki średniak.

Komiks będący kontynuacją miniserii „Sherlock Holmes i Wampiry Londynu”. Tytułowy bohater musi tu zmierzyć się z jednym ze swoich dawnych wrogów, który tym razem na dodatek jest wspierany przez magię przeklętej księgi, Necronomiconu.

Podobnie jak to było w poprzedniej miniserii, również ta jest osadzona w okresie, kiedy Sherlock Holmes uważany był za zmarłego. Dziwnym...