Książka jest drugim, znacznie poszerzonym i bardziej estetycznym wydaniem HB-eka "Iganie 1831". Jednak z jakichś nie do końca dla mnie zrozumiałych powodów to książeczka z Historycznych Bitew jest bardziej poszukiwana i osiąga zawrotne ceny, a poszerzone wydanie w twardej wyprawie można dostać za kilkanaście złotych w księgarniach z tanią książką. No cóż, taki mamy klimat.

Przechodząc do treści, Tomasz Strzeżek to klasa sama w sobie i wybitny specjalista od powstania listopadowego. Na bazie dziesiątków archiwalnych dokumentów, listów i pamiętników szczegółowo rekonstruuje operacje wojsk polskich i carskich od bitew pod Wawrem i Dębem Wielkim do bitwy pod Iganiami. To typowa pozycja naukowo-wojskowa z dokładnymi marszrutami jednostek i koniecznością śledzenia tych marszów na załączonych mapkach (na szczęście są głównie w kolorze i zwykle bardzo dokładne - o dziwo zawierają niemal wszystkie miejscowości wymienione w tekście, co w tego typu pozycjach nie jest regułą).

Rzecz jasna trasy przemarszu wojsk są tu podane w konkretnym celu, nie jest to epatowanie niepotrzebnymi szczegółami, tylko bardzo istotne informacje konieczne do zanalizowania posunięć i możliwości obu stron. Dzięki tej przytłaczającej czasem drobiazgowości przypominamy sobie też, że wojna to nie są ekscytujące momenty bohaterskich szarż tylko mozół, trud, głód, nużące wyczekiwanie i nagła śmierć. Dużo jest o XIX-wiecznej logistyce, szlakach transportowych, zabezpieczaniu podstawy operacyjnej i wielkich planach, które powstrzymuje błoto. Oczywiście najciekawsze są opisy samych starć, pisanych zarazem z pasją, jak i naukową rzetelnością. Jeden z najlepszych Napoleonów, jaki czytałem.

Książka jest drugim, znacznie poszerzonym i bardziej estetycznym wydaniem HB-eka "Iganie 1831". Jednak z jakichś nie do końca dla mnie zrozumiałych powodów to książeczka z Historycznych Bitew jest bardziej poszukiwana i osiąga zawrotne ceny, a poszerzone wydanie w twardej wyprawie można dostać za kilkanaście złotych w księgarniach z tanią książką. No cóż, taki mamy...

2 kwietnia - "grób wszystkich naszych nadziei". Był to przełomowy punkt wojny polsko-rosyjskiej i kampanii wiosennej, kiedy Polacy zaprzepaścili szansę na opanowanie Siedlec i zniszczenie korpusu Rosena, co mogło znacząco wpłynąć na los Powstania Listopadowego. Tomasz Strzeżek w swojej książce przybliża losy ofensywy wiosennej, chyba jednej z najciekawszych polskich kampanii, w której Dawid mógł powalić Goliata. Narracja rozpoczyna się od lutego 1831 roku i lutowej ofensywy rosyjskiej na Warszawę, następnie autor skupia się na planach gen. Skrzyneckiego, charakterystyce armii polskiej oraz sytuacji armii rosyjskiej i planach Dybicza. Meritum sprawy jest oczywiście kampania polska, która rozpoczęła się końcem marca a której kulminacyjnym punktem była bitwa pod Iganiami, stoczona 10 kwietnia 1831 roku. Narracja jest prowadzona w sposób jasny i klarowny dla czytelnika, bitwy (Wawer, Dębe Wielkie, Iganie) są opisane bardzo plastycznie. Na minus można wskazać, bardzo szeroko opisane marsze obu armii, podczas których można się pogubić. Tomasz Strzeżek bardzo dokładnie opisuje również plany oraz charakterystykę generalicji, krytykuje zwłaszcza decyzje Naczelnego Wodza, które były bojaźliwe i pozbawione polotu. Książka zawiera 10 map oraz 9 kolorowych szkiców (w tym miejscu trzeba pochwalić autora, bo jednak kolorowe plany to niestety nie jest codzienność) stany liczebne obu armii oraz aneksy, w których czytelnik może znaleźć raporty, rozkazy czy listy odznaczonych orderem Virtuti Militari.

2 kwietnia - "grób wszystkich naszych nadziei". Był to przełomowy punkt wojny polsko-rosyjskiej i kampanii wiosennej, kiedy Polacy zaprzepaścili szansę na opanowanie Siedlec i zniszczenie korpusu Rosena, co mogło znacząco wpłynąć na los Powstania Listopadowego. Tomasz Strzeżek w swojej książce przybliża losy ofensywy wiosennej, chyba jednej z najciekawszych polskich...