Robiłam do tej książki dwa podejścia, ponieważ ciężko mi było przebrnąć przez pierwszą jej część. Mniej więcej do połowy historia po prostu mnie nużyła (choć początek jest bardzo intrygujący). Przyznaję, historia jako całość bardzo mi się spodobała, główny bohater przypadł do gustu - był prawdziwy, z krwi i kości, z wadami i zaletami. Jego życie tak naprawdę powinno zakończyć się w jakimś podrzędnym motelu, w oparach alkoholu, leżąc we własnych wymiocinach, zapomniany przez przyjaciół i rodzinę. A jednak dostał drugą szansę i postanowił ją wykorzystać. Jego podróż do Pantanalu, przygody, które tam przeżył, a nawet jego duchowe nawrócenie nie wydały mi się sztuczne czy przesadzone. A jednak czegoś mi w tej książce brakowało i pozostawiła po sobie niedosyt. Niby to thriller prawniczy, a tego prawa tam trochę za mało. Może też coś nie tak było w stylu autora - czasami tak jakby pozbawionego wyrazu, polotu, emocji. Może pokazanie oponentów w walce o testament było tendencyjne (zarówno dzieci Phelana, jak i ich prawnicy po prostu źli, zachłanni i fałszywi). Może po prostu Grisham tak pisze, a ja o tym nie wiem, bo nie znam jego innych historii. Ta nie była zła, więc sięgnę po kolejne, licząc, że jeszcze się nim zachwycę.

Robiłam do tej książki dwa podejścia, ponieważ ciężko mi było przebrnąć przez pierwszą jej część. Mniej więcej do połowy historia po prostu mnie nużyła (choć początek jest bardzo intrygujący). Przyznaję, historia jako całość bardzo mi się spodobała, główny bohater przypadł do gustu - był prawdziwy, z krwi i kości, z wadami i zaletami. Jego życie tak naprawdę powinno...