Mam mieszane uczucia co do tego komiksu. Nie mogę się oprzeć wrażeniu, że realizacja scenariusza nie dorównuje jakości wydania, które jest naprawdę świetne i jak na Egmont zadziwiająco tanie (50 zł, podczas gdy ceny innych komiksów Egmontu dochodzą do 70 czy nawet 100 zł, co w przypadku tego wydawnictwa nie jest już niczym zadziwiającym).

Za okropną okładką autorstwa Mike'a Mignoli kryją się na szczęście znacznie lepsze rysunki Joego Querio, który świetnie poradził sobie zwłaszcza z monstrami wiedźmińskiego uniwersum. Niestety, w kadrach ukazujących dalszy plan postacie ludzkie są już traktowane nieco po macoszemu, rysowane na szybko i nie szczegółowo, co momentami daje po prostu brzydki efekt. Np. Geralt na jednym z kadrów ma "pustą" twarz, żadnych oczu, ust, nosa i wygląda to okropnie, tak jakby rysownikowi nie chciało się machnąć nawet tych kilku kresek na twarzy wskazujących te części ciała. Pomijając ten mankament rysunki Qeria są jednak bardzo dobre (choć moim zdaniem nie umywają się nawet do pięknych, szczegółowych rysunków Arkadiusza Klimka z komiksu "Wiedźmin. Racja stanu"). Ciekawym dodatkiem są ilustracje i szkice innych rysowników umieszczone na końcu albumu - mnie się spodobał zwłaszcza Geralt w wersji Stana Sakai :)

Natomiast najsłabszym elementem tego komiksu jest jak dla mnie scenariusz Paula Tobina. Zaczyna się co prawda bardzo dobrze, nieźle oddany jest charakter Geralta, wliczając w to jego zabawne, ironiczne riposty. Niestety od momentu, kiedy bohaterowie trafiają do tytułowego Domu ze szkła robi się już nieco gorzej - postaciom zdarzają się dziwne, niezrozumiałe dla mnie zachowania. Przykłady? Geralt, który nie zabija baby cmentarnej, choć ma do tego dwie dobre okazje; Geralt, który chce obronić przeklętych, czyli żywe trupy (coś a'la zombie) przed wspomnianą właśnie babą (tak! wiedźmin, którego zadaniem jest zabijanie potworów, próbuje je chronić!); Geralt, który za namową sukkuba wyrusza nierozważnie na spacer do mrocznego lasu, choć wie, że w nim aż roi się od morderczych leszych; Jakub (towarzysz Geralta), którego mania na punkcie jego nie-do-końca-zmarłej-żony nasila się w Domu ze szkła, gdzie w ogóle jego zachowanie staje się jak dla mnie zupełnie nie przekonujące. No i sam fakt, że w historii o Geralcie trochę nazbyt często mówi się o romantycznej miłości :/

Generalnie komiks sam w sobie zły nie jest, choć niektóre motywy mogłyby być pociągnięte i rozwiązane nieco inaczej. Jakość wydania na pewno podciąga ocenę mocno w górę. Mój wniosek - pisanie opowieści o Geralcie powinno zostawić się Polakom.
Co nie zmienia faktu, że na drugi tom będę czekał z niecierpliwością.

Mam mieszane uczucia co do tego komiksu. Nie mogę się oprzeć wrażeniu, że realizacja scenariusza nie dorównuje jakości wydania, które jest naprawdę świetne i jak na Egmont zadziwiająco tanie (50 zł, podczas gdy ceny innych komiksów Egmontu dochodzą do 70 czy nawet 100 zł, co w przypadku tego wydawnictwa nie jest już niczym zadziwiającym).

Za okropną okładką autorstwa...