Zespołu Armia słucham od ponad 20 lat. Dane mi było być na (chyba)wszystkich koncertach, jakie odbyły się w Kielcach i okolicy, na wielu wyjazdowych, np. w Jarocinie. Rozmawiałam z Tomaszem Budzyńskim, prosząc go raz nieśmiało o autograf na zrobionej kopii jego obrazu z okładki pierwszej płyty. Więc z największą przyjemnością sięgnęłam po tę lekturę -wywiad z Tomaszem Budzyński. Rozczaruje się ten, kto się spodziewa, że dowie się z niej o powstaniu, ewaluacji zespołu, bo jak to mówi Budzy: "Po prostu gramy i albo to zeżre, albo nie zeżre...i koniec." Nie, to nie ta bajka. To bardzo osobisty wywiad, który dotyka tego, co w życiu najważniejsze. Miłości. Budzyński ujął mnie bardzo swoją bezpośredniością, otwartością, ale najbardziej tym, jak opowiada o swojej relacji z żoną -Natalią. Tym, jak ta miłość ewaluuje, wzrasta, rozkwita,j ak po raz kolejny się w żonie zakochuje: " to jest coś mistycznego". Budzyński opowiada również o swoich dzieciach, trudnych przeżyciach związanych ze stratą."Wychowanie dzieci polega na tym, by mąż kochał żonę, a dzieci to widziały". I o Tym, który jest dla niego Drogą, Prawdą i Życiem i w nim pokłada nadzieję. Bardzo podoba mi się jego podejście do sakramentu małżeństwa, jest mi niesamowicie bliskie."Sakrament powoduje, że człowiek może bezczelnie wzywać Boga na pomoc(...) W trudnych chwilach proszę Go o pomoc".
Można się z Budzym zgadzać lub polemizować, ale nie zmienia to faktu, że jest to wywiad bardzo interesujący, osobisty i pozwalający poznać Tomasza Budzyńskiego nie jako wokalistę kultowego zespołu, ale jako męża kochającego swoją żonę, jako ojca kochającego swoje dzieci i jako człowieka, który się nawrócił i idzie od ponad 20 lat tą Drogą .
"Miłość przejawia się w codzienności także tym, że ofiaruje drugiej osobie czas. Czasu nie wolno tracić.(...)Największą rzeczą, jaką można ofiarować, jest czas. Czas to cenny dar w miłości bliźniego, trudny dar z siebie".

Zespołu Armia słucham od ponad 20 lat. Dane mi było być na (chyba)wszystkich koncertach, jakie odbyły się w Kielcach i okolicy, na wielu wyjazdowych, np. w Jarocinie. Rozmawiałam z Tomaszem Budzyńskim, prosząc go raz nieśmiało o autograf na zrobionej kopii jego obrazu z okładki pierwszej płyty. Więc z największą przyjemnością sięgnęłam po tę lekturę -wywiad z Tomaszem...