Felietony w tym numerze są bez dwóch zdań rewelacyjne, gwarantują chwilę refleksji w zabieganym dniu, nie przechodzą bez echa, a to w natłoku codziennej informacji i lawiny wydarzeń, całkiem solidny sukces. Adam Dzik swoją „Rzeką zapomnienia” gładko wpisał się w główny nurt gatunku, nie zaskoczył, ale i nie zawiódł, co sprawiło, że tekst czytało się z wielką przyjemnością. Kołowrót przeznaczenia totalnie do mnie nie trafił, kreacja świata przedstawionego robi wrażenie, jednak reszta to zdecydowanie przerost formy nad treścią. Tytus Androidus trafił w mój interpretacyjny krwiobieg dopiero po dłuższej chwili po lekturze, technologia będąca zwierciadłem ludzkości, niemal widzę Lema jak klaszcze siedząc na widowni, nie pozostaje mi nic innego jak klaskać razem z nim. Gdyby wizja wymiaru sprawiedliwości i resocjalizacji w wykonaniu Elizabeth Bear okazałaby się naszą realną przyszłością, to lęk i paranoja zdominowałyby każdą sekundę życia, pytaniom o prawdziwą tożsamość człowieka nie byłoby końca. Fascynujący tekst. Bubołak Elizabeth Bear oraz Sary Monette to tekst, który miłośnikom gatunku oferuje to co najlepsze, podobnie jak w życiu światło kroczy pod parasolem mroku, nie ma miejsca na jednoznaczność i prostotę wśród nakładających się na siebie zdarzeń. Ken Liu po raz kolejny udowodnił swą klasę - problem technologii wobec ludzkiego sumienia i elastycznej moralności – brutalna diagnoza, precyzyjne pchnięcie wymierzone w zwolenników „czystej wojny”.

Felietony w tym numerze są bez dwóch zdań rewelacyjne, gwarantują chwilę refleksji w zabieganym dniu, nie przechodzą bez echa, a to w natłoku codziennej informacji i lawiny wydarzeń, całkiem solidny sukces. Adam Dzik swoją „Rzeką zapomnienia” gładko wpisał się w główny nurt gatunku, nie zaskoczył, ale i nie zawiódł, co sprawiło, że tekst czytało się z wielką przyjemnością....