Książkę tę kupiłam jakiś czas temu z dość osobistych powodów - w tym czasie, kiedy Wrocław nawiedziła epidemia czarnej ospy, mieszkałam w tym mieście. Wprawdzie miałam kilka lat, a ponadto w chwili gdy ogłoszono stan zagrożenia tą chorobą, przebywałam z rodzicami nad morzem, a więc niewiele pamiętam z tamtych dni, tym bardziej zainteresował mnie ten reportaż. W pamięci z tamtego okresu pozostały mi jedynie poowijane i nasączone jakimiś płynami klamki, zlane czymś wycieraczki, ograniczone wyjścia z domu, niemożność kontaktowania się z koleżankami i kolegami, obowiązkowe szczepienie przed podróżą powrotną do domu i pieroński ścisk w pociągu. Chciałam zatem przybliżyć sobie tamten czas i poznać ludzi, którzy tak heroicznie walczyli na pierwszej linii frontu z tą nagłą epidemią, która niekontrolowana, przy źle zorganizowanej logistyce, mogła przynieść nieprzewidywalne skutki.

Książka "Zaraza" oddaje niewątpliwie atmosferę tamtych dni, opisuje pojawienie się pierwszych przypadków zachorowań oraz trudności w zdiagnozowaniu choroby, którą przez kilka dni brano za ospę wietrzną, przez co opóźnione zostało podjęcie odpowiednich decyzji przeciwdziałających rozprzestrzenianiu się choroby, które postępowało w postępie geometrycznym. Zamknięcie dostępu do szpitali, w których przebywali chorzy wraz z pacjentami i całym personelem, stworzenie zamkniętego ośrodka, do którego zwożono osoby z objawami ospy, zorganizowanie tzw. izolatorni, gdzie gromadzono wszystkie ujawnione osoby, stykające się z chorymi oraz masowe szczepienie wszystkich mieszkańców miasta, a także wpuszczanie i wypuszczanie do i poza granice Wrocławia jedynie osób, które okazały zaświadczenie o szczepieniu - to wszystko spowodowało, że ospa nie rozlała się poza miasto, a jej całkowite wygaśniecie ogłoszono nieco ponad dwa miesiące od zdiagnozowania pierwszych przypadków zachorowań.

Spodziewałam się czegoś więcej, sama chyba nie za bardzo wiem czego, ale ogólnie, jak na reportaż z tamtych trudnych wrocławskich dni, nie było najgorzej.

Książkę tę kupiłam jakiś czas temu z dość osobistych powodów - w tym czasie, kiedy Wrocław nawiedziła epidemia czarnej ospy, mieszkałam w tym mieście. Wprawdzie miałam kilka lat, a ponadto w chwili gdy ogłoszono stan zagrożenia tą chorobą, przebywałam z rodzicami nad morzem, a więc niewiele pamiętam z tamtych dni, tym bardziej zainteresował mnie ten reportaż. W pamięci z...