Chciałabym napisać "cały Soseki, żeby dopiero przy końcu ujawniać, gdzie tkwi tajemnica i co jest powodem takiego a nie innego życia głównego bohatera", ale nie mogę, bo nie mam prawa. Do tej pory czytałam tylko "Panicza" i "Sedno rzeczy", i w tej drugiej koncepcja jest właśnie dość podobna do "Wrót". Czy mi to odpowiada?
Jak najbardziej. Uwielbiam takie pisarstwo. Tyle, że w tym przypadku ta tajemnica wydała mi się dość niejasna. Aż sama się sobie dziwię, że to piszę, ale pomimo tego, że uwielbiam taki ukryty dramatyzm, spodziewałam się nieco więcej dramatyzmu, nieco mniej ukrytego. Albo przynajmniej wyraźniej przedstawionego. Jednak moja ocena dotyczy całości, a ta była świetna.

Cieszę się, że kolejna książka Sosekiego została przetłumaczona. I właśnie w tej kwestii dorzucę jeszcze kilka zdań.
Po pierwszych kilkunastu zdaniach odniosłam wrażenie, że tłumaczyła to młoda kobieta. I miałam rację. Zastanawiałam się, jak poradziła sobie z takim zadaniem dziewczyna rok młodsza ode mnie.
Na początku miałam kilka zastrzeżeń, dziwne zdania typu "wyszedł do sklepu i kupił papierosy i zapalił" (zmyślam, dla coś podobnego się pojawiło), czy ogólne wrażenie, że coś jest nie tak, którego ciężko było mi się pozbyć. Zapewne były to uprzedzenia, które sama stworzyłam i którymi sama się niepotrzebnie nakręciłam. Ale potem wszystko minęło. Im dalej brnęłam w lekturę, tym mniej zwracałam na to uwagę. Zdaję też sobie sprawę, że błędy czy dziwne zdania to także wina edycji, która powinna to poprawić. I koniec końców, tłumaczenie oceniam jako pozytywne, język jest całkiem ładny i w sumie nieźle oddał to "coś", co nazywam po prostu "japońskim pisarstwem", a czego istotę bardzo trudno uchwycić.
Tłumaczce więc należą się podziękowania za inicjatywę i za to, że zyskaliśmy kolejną książkę japońskiego autora, którą możemy czytać w naszym rodzimym języku.

Chciałabym napisać "cały Soseki, żeby dopiero przy końcu ujawniać, gdzie tkwi tajemnica i co jest powodem takiego a nie innego życia głównego bohatera", ale nie mogę, bo nie mam prawa. Do tej pory czytałam tylko "Panicza" i "Sedno rzeczy", i w tej drugiej koncepcja jest właśnie dość podobna do "Wrót". Czy mi to odpowiada?
Jak najbardziej. Uwielbiam takie pisarstwo. Tyle,...