Długo czekałam na tom trzeci serii „Nevermore”, więc by umilić sobie czas czekania napisałam wiersz, w odpowiedzi na konkurs wydawnictwa Jaguar:

Za zasłoną czarnych włosów,
Zimny szmaragd jego oczu,
Niczym kruk – posłaniec śmierci,
Wrył się Varen w mej pamięci,
Senne mary, Noków pląsy,
I Edgara czarne wąsy,
Isobel w różowym dresie,
Co tom trzeci nam przyniesie?
„Nevermore” już komplet tworzy,
A Jaguar książki mnoży,
Niecierpliwie chcą dziś fani,
Przenieść się do snów w „Otchłani”.
***
I cóż takiego przyniósł mi tom trzeci? A no przyniósł mrok, fiolet i dużo popiołu. Przyniósł też ból, krew i łzy. Isobel, po wybudzeniu się ze śmierci klinicznej nie może sobie pozwolić na odpoczynek. Mimo że stara się nie zasypiać, zasłania lustra i z niepokojem spogląda na zegary to czuje całą sobą, że zespolenie się świata koszmarów z jej rzeczywistością to tylko kwestia czasu. Varen pogrążył się w swoim mroku głębiej niż dziewczyna początkowo sądziła. A podstępna i okrutna Lilith nie ma zamiaru oddać duszy chłopaka bez krwawej walki.
Isobel staje przed najtrudniejszym wyborem w swoim życiu. Tym razem na szali musi postawić więcej niż do tej pory. A przeciwko niej jest dosłownie wszystko, każdy element świata snu pragnie jej śmierci. W prawdziwym świecie natomiast brakuje sprzymierzeńców. Czy mając po swojej stronie jedynie Gwen dziewczynie uda się uratować Varena i powstrzymać demona? Warto się o tym przekonać samemu, wieńcząc opowieść tomem „Otchłań”.
Historia do samego końca pozostaje logiczna i interesująca. Przedstawiony świat, w którym snują się Zagubione Dusze i Nokowie to zdecydowany powiew świeżości, coś niebywale działającego na wyobraźnię. Mimo że tempo akcji nieznacznie spada i momentami spotykamy się z przydługimi opisami, to ta historia pozostaje w sercu, bohaterów się kocha i pragnie się więcej. Czytając czujesz zapach zwiędłych róż, otrzepujesz popiół z kartek, a Twoja twarz reaguje na lekkie podmuchy wiatru… Ta magia Cię otoczy, pod warunkiem, że tego zechcesz. Do takich książek na pewno się wraca, takie książki się poleca, po takich książkach lepiej się marzy.

Długo czekałam na tom trzeci serii „Nevermore”, więc by umilić sobie czas czekania napisałam wiersz, w odpowiedzi na konkurs wydawnictwa Jaguar:

Za zasłoną czarnych włosów,
Zimny szmaragd jego oczu,
Niczym kruk – posłaniec śmierci,
Wrył się Varen w mej pamięci,
Senne mary, Noków pląsy,
I Edgara czarne wąsy,
Isobel w różowym dresie,
Co tom trzeci nam przyniesie?
„Nevermore”...