Nie wiem jak Lee Child to robi ale każda powieść z Jackiem Reacherem to kawał solidnej sensacyjnej literatury. I choć wiadomo, że zdarzają się słabsze powieści (jak dla mnie "Nigdy nie wracaj") to jednak nie da się powiedzieć, że autor odcina już kupony od sławy. Lee Child, jak żaden inny autor oddaje małomiasteczkowy charakter amerykańskiej prowincji, zapach i smak kawy w przydrożnym barze czy skromny ale schludny pokój motelowy to już niemal znaki rozpoznawcze prawie każdej historii z Jackiem Reacherem. Nie ukrywam, że uwielbiam styl Lee Childa, to jak maluje obraz Stanów Zjednoczony, buduje klimat środowiska, w którym dzieje się akcja oraz to jak świetnie balansuje opisem szczegółów, które ten klimat tworzą. Są to elementy które wyróżniają jego kategorię pisarską i są zdecydowanie na plus, wzbogacając każdą powieść.
W "Zmuś mnie" Reacher ląduje na totalnym "zadupiu" gdzie na pozór nie ma nic ciekawego. Ale myliłby się ten kto tak pomyśli. Mała zapomniana wioska pomiędzy rozległymi polami pszenicy jest miejscem tylko z pozoru spokojnym. Nie zdradzając szczegółów Reacherowi znowu przyjdzie stoczyć walkę z wyjątkowo paskudnymi przeciwnikami, będzie także musiał zderzyć się ze światem wirtualnym, a także zawrze całkiem dobrze rokującą przyjaźń (fajnie jakby autor kontynuował ten wątek w kolejnych powieściach). Nie będę zdradzał szczegółów ale tym razem autor wykazał się kreatywnością i motyw wokół którego toczy się główny wątek powieści wnosi powiew świeżości do trochę już skostniałych i otrzaskanych pomysłów we wcześniejszych powieściach. Te wszystkie elementy, za które cenię tak Childa, psują zastosowane przez niego skróty fabularne zwłaszcza ten dotyczący zdobywania gotówki, broni i samochodów a także totalne prześlizgniecie się po aspekcie udziału organów ścigania. Czytając "Zmuś mnie" miałem wrażenie, że policja czy FBI mają akurat wakacje. Nie ukrywam, że trochę drażni mnie to z jaką łatwością Reacher eliminuje swoich wrogów, w sumie niczym się nie przejmując. Tutaj autor faktycznie całkowicie odpuszcza ten wątek i to powoduje, że ociera się o fabułę filmów ze S.Seagalem. Jako, że Child sprawnie operuje słowem i świetnie udaje mu się budować coś więcej niż tylko wybuchową akcję, fajnie by było aby kolejne powieści zaczął wzbogacać elementami egzystencjalnymi, zwłaszcza że Jack robi się coraz starszy. Jakby nie było czekam z niecierpliwością na kolejną historię Jacka Reachera.

Nie wiem jak Lee Child to robi ale każda powieść z Jackiem Reacherem to kawał solidnej sensacyjnej literatury. I choć wiadomo, że zdarzają się słabsze powieści (jak dla mnie "Nigdy nie wracaj") to jednak nie da się powiedzieć, że autor odcina już kupony od sławy. Lee Child, jak żaden inny autor oddaje małomiasteczkowy charakter amerykańskiej prowincji, zapach i smak kawy w...