Jestem troszkę zawiedziony. Bardzo chciałem przeczytać tą pozycję, ponieważ mam sporo sympatii do Kurdów. Książka ma chwytliwy tytuł, wydaje się bardzo ciekawa historia i raptem ok. 160 str. rozproszonych opowieści, które dla mnie trudno jednak nazwać wprowadzeniem w temat.

Kurdowie teraz są na czasie, Peszmergowie stabilizowali północny część Iraku, gdy jego środkowa i południowa część płonęła. Walczyli i nadal skutecznie walczą z ISIS. W czasach gdy na Bliskim Wschodzie do władzy dochodzą religijni fanatycy, Kurdowie są zastanawiająco zdystansowani i zachowują jakiś rodzaj świeckości Są na czasie i warto rzeczywiście poznać ich historię. Problem w tym że jednak o Kurdach z tej książki dowiemy się stosunkowo niewiele. Jest wprawdzie kilka ciekawych informacji o Barzanich, o czystkach etnicznych jeszcze z lat 80-tych i pamięci o nich, ale to wszystko bardzo rozporoszone, nie połączone w jedną większą historię. Widać że Autor był także przede wszystkim w Iraku, brakuje więc informacji o losie opisywanego narodu w Iranie czy Turcji – mimo że to przecież kawał historii (i krwawego konfliktu, łącznie z zapisami w konstytucji tureckiej o wysokim progu wyborczym by przedstawicieli Kurdów nie wpuścić do parlamentu). Uderzyło mnie także to, że Autor rozmawiał przede wszystkim z przedstawicielami szeroko rozumianej elity, w mniejszym stopniu zaś słychać tu głos zwykłych ludzi. Mam poczucie że dostaje zatem jednak nieco wyobrażoną opowieść.

Szkoda bo widać że Autor ma pomysł na historie i temat. Umie dotrzeć do ludzi i umie snuć opowieść. Jednak w mojej ocenie pomysł ten nie został odpowiednio zrealizowany.

Jestem troszkę zawiedziony. Bardzo chciałem przeczytać tą pozycję, ponieważ mam sporo sympatii do Kurdów. Książka ma chwytliwy tytuł, wydaje się bardzo ciekawa historia i raptem ok. 160 str. rozproszonych opowieści, które dla mnie trudno jednak nazwać wprowadzeniem w temat.

Kurdowie teraz są na czasie, Peszmergowie stabilizowali północny część Iraku, gdy jego środkowa i...