Kolejna z propozycji, które mogę czytać i z dwulatkiem i z pięciolatkiem. Prezentuje ona różne dzieci z całego świata w strojach ludowych oraz ich domy. Mało tu tekstu, ale dużo treści. Dzieci są ubrane w stroje etniczne, a ich domy mogą się znacznie różnić od tych, które znają dzieci. Fajnie, że na końcu jest też mapa i można zobaczyć, w której części globu znajdują się poszczególne państwa.

Kolejna z propozycji, które mogę czytać i z dwulatkiem i z pięciolatkiem. Prezentuje ona różne dzieci z całego świata w strojach ludowych oraz ich domy. Mało tu tekstu, ale dużo treści. Dzieci są ubrane w stroje etniczne, a ich domy mogą się znacznie różnić od tych, które znają dzieci. Fajnie, że na końcu jest też mapa i można zobaczyć, w której części globu znajdują się...

Mały człowiek musi odkryć świat, robi to na różne sposoby - dotykając, liżąc, gryząc.Są jednak takie sfery życia, które poznać może, przynajmniej na samym początku, tylko za pomocą książek (które notabene można gryźć i ślinić ;) ) . Na rynku wydawniczym jest całe mnóstwo pozycji, które są w stanie zaspokoić ciekawość małego czytelnika w wielu tematach. Jeśli chodzi o różnice etniczne i kulturowe warto sięgnąć po "Zakątki" wyd.: Dwie Siostry.

Jest to kartonowa książeczka licząca sobie 40 stron. W środku znajdziemy 20 różnych domów z 20 zakątków świata, obok domów stoją ich mieszkańcy w tradycyjnych strojach ludowych. Jest to kolejna pozycja, w której to obrazki, a nie tekst odgrywają główną rolę.
Bo maluch niekoniecznie chce znać liczbę ludność, stolicę, faunę i florę występującą w Meksyku. Na początku wystarczy mu powiedzieć, że w meksyku mieszka Manolo, który ma ciemniejszą skórę niż ja i ty i nosi taki duuuży kapelusz.
Dzięki "Zakątkom" dzieciaki dowiedzą się, że są ludzie, którzy mają skórę żółtą i brązową, a także zupełnie czarną, że jedni mieszkają w wielkich kolorowych domach, a inni w szałasach albo lepiankach.
I że to nie jest złe, nie jest powodem do śmiechu, że na świecie tak po prostu jest.

A kiedy nasz mały czytelnik stanie się jeszcze bardziej ciekawski i w końcu zacznie się interesować stolicami i żyjątkami zamieszkującymi świat można znów sięgnąć po "Zakątki" i uzupełnić je o genialne "Mapy" Mizielińskich.
http://subiektywinie.blogspot.com/

Mały człowiek musi odkryć świat, robi to na różne sposoby - dotykając, liżąc, gryząc.Są jednak takie sfery życia, które poznać może, przynajmniej na samym początku, tylko za pomocą książek (które notabene można gryźć i ślinić ;) ) . Na rynku wydawniczym jest całe mnóstwo pozycji, które są w stanie zaspokoić ciekawość małego czytelnika w wielu tematach. Jeśli chodzi o...

„Zakątki” powstały jako rozwinięcie projektu graficznego nagrodzonego w międzynarodowym konkursie na projekt ilustrowanej książki dla dzieci JASNOWIDZE 2014.




Kiedy książeczka trafiła do nas w pierwszym momencie pomyślałam, że ktoś w wydawnictwie się pomylił i zapomniał, że mam w domu sześciolatka. Gruba kartonówka i niemal same ilustracje hmmm. Dopiero po chwili zrozumiałam, że to nie żadna pomyłka. Fakt, książeczką mogą już cieszyć się małe dzieci (oporna na zniszczenia, a duże, wyraziste ilustracje są bardzo zachęcające dla malucha),ale jej prawdziwe atuty docenił bardzo właśnie mój sześciolatek. Zakątki, czyli kto tu mieszka to taka Etno książeczka, w której znajdziecie aż dwadzieścia domów z całego świata wraz z mieszkańcami ubranymi w tradycyjne stroje. Króluje feeria barw, wzorów i architektonicznych stylów. Taka mała książeczka (choć gruba),tak mało tekstu, a tyle wiedzy!

Tymek sięgnął po nią i z ciekawością obejrzał wszystkie ilustracje i przeczytał nazwy krajów oraz imiona dzieci. Łamał sobie przy tym język i nie mógł zrozumieć, dlaczego dzieci tak dziwnie się nazywają i mieszkają w śmiesznych domkach z gliny, lodu, cegły, drewna. Chyba się domyślacie, że w jego głowie zrodziło się tyle pytań, że mieliśmy zapełnione całe popołudnie i wieczór.

Mama, ale ja nigdy nie widziałem u nas dziewczynki w takim ubraniu
Te dzieci mieszkają w szałasie? Nie mają takiego domu jak my? Przecież zmarzną zimą
Dziwne te imiona

Wystarczyły te trzy zdania, żeby przeprowadzić bardzo ciekawą rozmowę o świecie, kontynentach, klimacie, państwach i jego mieszkańcach. To był super dzień. Wspomagaliśmy się oczywiście ukochanymi Mapami duetu Mizielińskich i jakoś tak szybko minął nam czas, że nawet nie zauważyłam, kiedy nadeszła pora kolacji. No dobra, często odbiegaliśmy od tematu marząc, gdzie też to kiedyś pojedziemy i kogo nie poznamy. Wspólnie chcielibyśmy odwiedzić Ingrid w Norwegii, a Tymek marzy o podróży do Hiszpanii, Japonii (bo tam był wujek Jarek) i Etiopii. Zresztą wszystkich chętnie by odwiedził, bo jak sam twierdzi, chciałby zobaczyć jak się mieszka w takich dziwnych domach. Szybko zrozumiał, że niezależnie od tego, jak dziwne mu się wydają, zawsze stanowią rodzinny azyl. Tradycyjne stroje nie bardzo przypadły mu do gustu (ja wolę dresy i bluzę w rowery),ale opowieść skąd się wzięły i dlaczego się je nosi już tak.
To taka ponadczasowa książeczka. Świetnie sprawdza się i przy czytaniu z małymi dziećmi, jak i właśnie z przedszkolakami. W każdej z tych kategorii wiekowych można z niej czerpać garściami.

„Zakątki” powstały jako rozwinięcie projektu graficznego nagrodzonego w międzynarodowym konkursie na projekt ilustrowanej książki dla dzieci JASNOWIDZE 2014.




Kiedy książeczka trafiła do nas w pierwszym momencie pomyślałam, że ktoś w wydawnictwie się pomylił i zapomniał, że mam w domu sześciolatka. Gruba kartonówka i niemal same ilustracje hmmm. Dopiero po chwili...

Gratka dla dzieci, które są bardzo ciekawe świata. Jak to jest żyć w innym zakątku globu? Takie pytania pewnie nie raz stawiają najmłodsi. Książka autorska Michaliny Rolnik odsłania wiele tajemnic i pokazuje w jakich domach mieszkają dzieci poza Polską. Mało tego – przedstawia, jak te dzieci wyglądają, jakie tradycyjne stroje noszą. Dwadzieścia niezwykłych miejsc oddalonych od nas o setki i tysiące kilometrów. Na każdej rozkładówce znajduje się dom charakterystyczny dla danego kraju i informacja któż taki w nim mieszka. Imię jest specyficzne dla danego kraju. Wiele z tych imion zabrzmi dla dzieci egzotycznie, ale to tylko dodaje uroku lekturze. Dobrze wiedzieć, że świat nie składa się z rodzimych Julek, Pawełków i Tomków. Dzieci świata mają na imię: Ingrid, Nanuk, Manolo, Pilpintu, Zodwa, Tuui, Ami, Kostas i Pire. Mnie spodobał się pomysł, by Polskę reprezentowała … Hania. Dziś imię nie na czasie – ale piękne i tradycyjne. Dzieci mają różny kolor skór i mieszkają w różnych domach: w Norwegii w czerwonych i drewnianych, w Hiszpanii ozdobionych pięknymi płytkami, w Grecji z niebieskimi okiennicami, w Japonii z papierowymi ścianami. To pokazuje jak różnorodny jest świat. Tam gdzie nas nie ma jest często inaczej, po prostu ciekawie. Może spowoduje to pierwsze podróżnicze marzenia – by kiedyś w przyszłości wyjechać w świat? Kto wie? Może niejedna podróżnicza kariera będzie miała właśnie początek w lekturze „Zakątków”? Niewątpliwie „Zakątki” inspirują najmłodszych. Wędrówka przebiega przez różne kraje i kontynenty: Chile, Peru, Meksyk, USA, Grenlandię, RPA, Etiopię, Algierię, Egipt, Indonezję, Tajlandię, Indie, Mongolię, Japonię, Grecję, Hiszpanię, Francję, Polskę, Norwegię.

Książka jest bardzo ładnie wydana – kolorystycznie stonowana, bez zbędnych ozdobników. Dzięki temu dzieci koncentrują się wyłącznie na postaciach, elementach strojów i budynków. Grube kartonowe karty pozwalają na wielokrotne przeglądanie. Mało tekstu zachęca do czytania pierwszych wyrazów. Kolejna ciekawa propozycja z naszego podwórka – i pomysł i realizacja – fantastyczna. Jest się czym pochwalić.

Wiek 3+

Gratka dla dzieci, które są bardzo ciekawe świata. Jak to jest żyć w innym zakątku globu? Takie pytania pewnie nie raz stawiają najmłodsi. Książka autorska Michaliny Rolnik odsłania wiele tajemnic i pokazuje w jakich domach mieszkają dzieci poza Polską. Mało tego – przedstawia, jak te dzieci wyglądają, jakie tradycyjne stroje noszą. Dwadzieścia niezwykłych miejsc oddalonych...