"They say penguins mate for life (...) And I want to be your penguin."

Kiedy sięgałam po nowość "Lev" Belle Aurora, po części wiedziałam czego się spodziewać. Czytając niektóre opinie spotkałam się z porównaniem Lev'a do Twich'a - postaci z innej książki w/w autorki pt. "Raw" która swoją drogą ogromnie mi sie podoba, jakoby Lev okazał się lepszą postacią literacką. Już samo to stwierdzenie wzbudziło moją ciekawość, a dodatkowym argumentem było to iż seria "Shot Callers" przedstawia losy kuzynów braci Leokov znanych z serii "Friend-Zoned", aczkolwiek są zupenie oderwane od losów poznanych wcześnej postaci, co było dla mnie zarówno plusem jak i minusem. "Friend-Zoned" jest serią z dużą dawką dobrego humoru, jednakże bardzo nie lubię, kiedy w książkach zaczyna się robić tłoczno z nadmiaru bohaterów, a tak było już w trzecim tomie pt. "Sugar Rush". Tymczasem "Lev" jest zupełnie inną książką, owszem mozna znaleźć kilka zabawnych momentów, lecz one wynikają bardziej z zaistniałych sytuacji niż tak jak w "Friend-Zoned" z ogólnego charakteru postaci. "Lev" jest bardziej poważny, nieco dramatyczny i do tego na prawde bardzo przyjemnie napisany. Nie będę ukrywać, że styl Belle od początku bardzo mi przypadł do gustu, jednakże posiada swoje "niedopracowane" minusy.

Przejdźmy jednak troszke do samej fabuły - Lev będąc kuzynem braci Leokov, jak mozna się domyślić ma powiązania z "Firmą" - organizacją działającą jako odłam rosyjskiej mafii, a zatem - witamy w świecie przestępczym - lecz w łagodnej wersji. Lev jest inny niż wszyscy, jest bardzo inteligentny, nigdy nie kłamie, jest szczery i lojalny. Jego problem polega na tym, że nie odczuwa emocji, nie rozumie uczuć. Jako dziecko został określony jako dusza dorosłego umieszczona w ciele dziecka. Teraz w dorosłym życiu bardzo często nieumiejętność "czytania ludzi", ich emocji, sprawia, że jego zachowanie dla innych wydaje się nieuprzejme, a nawet złośliwe, z czego on zupełnie nie zdaje sobie sprawy. W relacjach międzyludzkich jest jak zagubione zwierze w klatce dzikich lwów. Pracując jako szef ochrony w klubie dla panów którego jest włascicielem razem ze swoim bratem i siostrą, pewnego wieczoru wśród klientów odnajduje dziewczynę. Wychudzoną niewielką dziewczynę w za dużym płaszczu, chowającą twarz za długimi włosami, która... kradnie jego bratu portfel. Tak poznaje Minę, dziewczynę, która będąc głodna już od wielu dni w akcie desperacji dopuszcza się kradzieży. Kiedy staje z nia oko w oko, wysłuchując wyjasnień, wzbudza to w nim pragnienie, aby chronić dziewczynę. Tak oto rozpoczyna się ich historia...

Belle stworzyła na prawde fajne i barwne postacie, dobrze się czyta, jednak w pewnych kwestiach jest niestała. W moim odczuciu Mina zbyt szybko oderwała się od swojego ulicznego życia. Sądziłam, że będzie w aktywny sposób próbowała pomóc tym, którzy znaleźli się w tej samej sytuacji co ona, tymczasem w książce znalazł się tylko jeden taki gest z jej strony i to na początku. Belle ma też coś takiego, że lubi swoim bohaterom rozdawać fortunę - i tutaj o ile wszystko jest logicznie wytłumaczone, to jednak w moim odczuciu niepotrzebne.
Moment w którym idą na ślub wciagając tutaj cała ekipę z "Friend-Zoned" również uważam za zbędny i denerwujący, ale to tylko moje własne przemyslenia.

Ksiażka bardzo mi się podobała, i mimo małych niuansów, na które mogłabym w sumie przymknąć oko zamiast się czepiać, to uważam, że jest to jedna z lepszych książek Belle i zdecydowanie warto ją przeczytać, bo sama miło spędziłam z nią czas.

"They say penguins mate for life (...) And I want to be your penguin."

Kiedy sięgałam po nowość "Lev" Belle Aurora, po części wiedziałam czego się spodziewać. Czytając niektóre opinie spotkałam się z porównaniem Lev'a do Twich'a - postaci z innej książki w/w autorki pt. "Raw" która swoją drogą ogromnie mi sie podoba, jakoby Lev okazał się lepszą postacią literacką. Już...