Szczerze mówiąc, nie rozumiem zachwytów nad tą książką.

Jest to bardzo naiwna opowieść o dziewczynie, która dzięki przekornemu losowi zostaje gejszą. Przez całą powieść dąży ona do zaskarbienia sobie względów Prezesa, którego darzy uczuciem. Niestety, sama Sayuri jawiła mi się jako bardzo głupiutka osóbka. Wiem, iż w kulturze japońskiej kobieta ma właśnie taka być - bezbronna, czekająca na wybawienie, mała słodka lolitka. Jednak w wydaniu Goldena w ogóle to do mnie nie przemawiało. Sayuri nie jest inteligentną kobietą wcielającą się w rolę małej dziewczynki. Ona po prostu jest idiotką, której to inni na każdym kroku mówią, co ma robić. Nie lepiej wypadają inne postaci. Wszystkie dialogi są nierealistyczne i bardzo infantylne (szczególnie te między Sayuri a Nobu).

Co jeszcze mnie irytowało to fakt przeplatania powieści obyczajowej z... mini słownikiem objaśniającym kulturę kraju kwitnącej wiśni. Czułam, że jest to zrobione na siłę, jakby autor sam nie do końca wiedział, o czym mówi. Poza tym, albo wyjaśniamy wszystkie kwestie, które mogą być niezrozumiałe dla zachodniego czytelnika, albo nie wyjaśniamy żadnych, uznając, że czytelnik nie jest idiotą i w jakiś sposób informacje potrzebne do zrozumienia książki zdobędzie. Natomiast w tej powieści część kwestii jest wyjaśniona, a część została zbyta tekstami w stylu: "o obrządku parzenia herbaty napisano tyle tomów, że nie ma sensu w ogóle tu o tym wspominać". Raczy pan żartować, panie Golden.

Nie będę się również rozwodzić nad zakończeniem, ponieważ srodze się zawiodłam. Było tak samo infantylne i cukierkowe, jak reszta powieści.

Daję jednak ocenę 5/10, ponieważ książka przybliżyła mi obyczaje panujące w Japonii. Coś niecoś o gejszach wiedziałam, jednak miło było dowiedzieć się czegoś więcej, chociażby o zapatrywaniu się Japończyków na kobiece karki. Więc, mimo iż infantylna, książka zawierała w sobie pewne wartości. Poza tym, jest to lekka pozycja, którą szybko się czyta. Idealna do zabicia czasu w nudny deszczowy wieczór.

Szczerze mówiąc, nie rozumiem zachwytów nad tą książką.

Jest to bardzo naiwna opowieść o dziewczynie, która dzięki przekornemu losowi zostaje gejszą. Przez całą powieść dąży ona do zaskarbienia sobie względów Prezesa, którego darzy uczuciem. Niestety, sama Sayuri jawiła mi się jako bardzo głupiutka osóbka. Wiem, iż w kulturze japońskiej kobieta ma właśnie taka być -...