To już moje drugie spotkanie z Masą, tym razem jednak nie tak bardzo udane. Co wcale nie oznacza, że do kolejnych części nie zajrzę.
Moja wizja mafii ukształtowała się na podstawie "Ojca chrzestnego", więc nie ma się co dziwić mojemu niedowierzaniu, gdy czytałam o najważniejszych polskich gangsterach. Jeden z nich nosił wersalkę w jednym ręku, a drugi spędzał więcej czasu na siłowni niż w domu. Pierwszy zresztą też, ale ta wersalka wbiła mi się zdecydowanie bardziej w pamięć.
U Puzo gangsterzy chodzą w idealnie wyprasowanych koszulach i marynarkach, a u Masy w koszulach- tylko hawajskich i kompletnie z nimi niezgranych dresach. Może tylko te elementy garderoby w latach 80-tych mieli w rozmiarze XXXXL? No bo gdzieś te osiłki musiały swoje mięśnie schować.
Obraz polskich gangsterów o troglodyckim wyglądzie naprawdę solidnie namieszał mi w głowie. To na siłowniach mafiosi werbowali swoją "ekipę"- nie w restauracjach, czy wykwintnych burdelach. Jaka rzeczywistość, tacy ludzie. Czego ja wymagam od prl-owskiej Polski?
W Stanach Zjednoczonych działał swego czasu dość słynny gangster o polskich korzeniach- nie wiedziałam i dlatego ponownie się zdziwiłam. Tylko wzmianki o solidnej rosyjskiej ekipie mnie nie zaskoczyły. Rosja do dziś się pod tym względem chyba nie zmieniła.
Przeczytałam i nie żałuję, ale książka, w przeciwieństwie do "Masy o pieniądzach polskiej mafii" jakoś specjalnie mnie nie "porwała". Może to poprzednie spotkanie z Masą doceniłam, bo było moim pierwszym? A może po prostu nie każda część jest tak intrygująca? Na pewno sprawdzę i swoimi wrażeniami się z Wami podzielę, bo w planach mam przeczytanie również pozostałych części.
Więcej opinii/recenzji na moim blogu: amatorkacoltury.blogspot.com

To już moje drugie spotkanie z Masą, tym razem jednak nie tak bardzo udane. Co wcale nie oznacza, że do kolejnych części nie zajrzę.
Moja wizja mafii ukształtowała się na podstawie "Ojca chrzestnego", więc nie ma się co dziwić mojemu niedowierzaniu, gdy czytałam o najważniejszych polskich gangsterach. Jeden z nich nosił wersalkę w jednym ręku, a drugi spędzał więcej czasu...