„New Avengers: Wszystko umiera” to dopiero moje drugie spotkanie z komiksami Marvela. Tak jak w przypadku „Spider-Man: Powrót do domu” tę „randkę” za dosyć udaną.

Historia sama w sobie jest dosyć ciekawa — muszę jednak wspomnieć, że samo wejście w nią trochę mi zajęło, ale jak już się udało, to aż do samego końca nie mogłem się od niej oderwać. To, co mi się najbardziej w niej podoba to to, że jest ona utrzymana w tak poważnym tonie, co dotąd niezbyt kojarzyło mi się z historiami superbohaterskimi. Aż jestem ciekaw, jak historia potoczy się dalej. Mam nadzieję, że Hickam utrzyma ją na tak samo wysokim poziomie lub jeszcze bardziej podniesie poprzeczkę.

Osobiście niezbyt do gustu przypadł mi styl rysowania Steve'a Epting'a. Głównie przez to przeczytanie komiksu odkładałem na późniejszy czas, a i na początku niezbyt ufnie do niego podchodziłem. Dopiero po jakimś kawałku historii przyzwyczaiłem się do tego stylu. Zapewne wpływ na to ma wieloletnie faszerowanie się mangami.

Podsumowując: gorąco polecam tym, którzy w historiach superbohaterskich szukają czegoś więcej niż tylko mało wymagających nawalanek. Pierwszy tom „New Avengers” zapowiada historie, która na długo zapadnie w mojej pamięci.

„New Avengers: Wszystko umiera” to dopiero moje drugie spotkanie z komiksami Marvela. Tak jak w przypadku „Spider-Man: Powrót do domu” tę „randkę” za dosyć udaną.

Historia sama w sobie jest dosyć ciekawa — muszę jednak wspomnieć, że samo wejście w nią trochę mi zajęło, ale jak już się udało, to aż do samego końca nie mogłem się od niej oderwać. To, co mi się najbardziej w...