Hmmm...
Co by tu...
To była dość dziwna "przygoda".

Może zacznę tak: zawsze marzyłam o przeczytaniu książki o pulchnej dziewczynie, naprawdę. Kiedy tylko znalazłam "Konkurs" w bibliotece, pomyślałam: "Oho, jak fajnie, w końcu coś innego". No ale nie było to coś innego.

Historia - ciekawa, nie powiem, nie powielała jakichś wszechobecnych schematów, aczkolwiek lekko ubolewałam nad faktem "prawie-że-trójkątu-miłosnego", wiadomo, jest on obecny w prawie każdej młodzieżowej książce (ILE MOŻNA!!!???). Główna bohaterka nie zdobyła mojej sympatii - jak zresztą większość głównych bohaterek (na 10 dziewcząt odgrywających główną rolę w książkach zdarza mi się polubić zazwyczaj jedną). Szesnastoletnia Willowdean z początku mi się spodobała - miała zabawne, odważne myśli i cięte odzywki, ale z czasem, gdy przerzucałam kolejne strony książki, dziewczyna zaczęła mnie irytować. Jej zachowanie czasem doprowadzało mnie do szału i bardzo brakowało mi Will z początku książki. Jednak jej nie znienawidziłam. Czemu? No nie wiem. Może dlatego, że bardzo jej współczułam, i jednocześnie podziwiałam ją za jej pewność siebie, którego brakuje mnie.

Książka mnie nie zachwyciła tak, jak sądziłam, że to zrobi, ale bardzo wiele mi przekazała. Porusza dość popularny temat i ukazuje go w bardzo przystępny dla nas - młodzieży - sposób. Zawsze denerwowało mnie, kiedy ludzie nabijali się z tych, co to wyglądają inaczej lub zachowują się nie tak, jak inni by chcieli. Tutaj idealnie ukazane jest to, jak ci właśnie ludzie, którzy są obiektem wielu obelg i wyśmiewania, czują się w swojej skórze. Dzięki temu powieść Julie Murphy skłania nas do refleksji nad przedstawionym przez nią problemem. I właśnie dlatego, że skupiłam się na problemie, a nie na ogólnej postaci książki (na bohaterach, wydarzeniach etc.), uważam ją za wartą przeczytania.

Hmmm...
Co by tu...
To była dość dziwna "przygoda".

Może zacznę tak: zawsze marzyłam o przeczytaniu książki o pulchnej dziewczynie, naprawdę. Kiedy tylko znalazłam "Konkurs" w bibliotece, pomyślałam: "Oho, jak fajnie, w końcu coś innego". No ale nie było to coś innego.

Historia - ciekawa, nie powiem, nie powielała jakichś wszechobecnych schematów, aczkolwiek lekko...