Jak już na pewno zauważyliście, bardzo rzadko zdarza mi się czytać książki zawierające elementy fantastyczne czy po prostu SF. Wolę przeczytać coś wzruszającego, popłakać się lub kryminał- czyli książki pozwalające myśleć, że opisane w nich rzeczy mogły wydarzyć się naprawdę (choć wiadomo, że to fikcja literacka). Lecz gdy sięgnę po taką powieść taką jak ta, to znak, że musi ona mieć "to coś".
"Eperu" to debiutancka powieść Augusty Docher (czyli Braty, znajomej z grupy na facebooku). Jest to pierwszy tom, niebawem zostaną wydane kolejne.
Naszą bohaterkę poznajemy gdy na prośbę przyjaciółki bierze udział w festiwalu w Cannes. Tam zostaje zauważona przez jednego z aktorów zwraca na nią uwagę, prosi o spotkanie. Tak zaczyna się ich wspólna historia.
Bardzo spodobał mi się wątek miłości Leo i Anny, tajemnica mężczyzny i to, co okazało się później, już trochę niezbyt.
Trudno w to uwierzyć, ale bardziej przyciągały mnie losy Wiktorii, która była przyjaciółką od serca Ani, dzieliła z nią smutki i radości.
Dorastałam w czasach (jak to dziwnie brzmi w ustach 27- latki), gdy czytało się powieści o miłości, takie zwykłe, niewinne. Teraz młodzież najczęściej czytuje książki o wampirach i inne tego typu. "Eperu" idealnie wpisuje się w ten trend. Wzroki nastolatków przyciąga okładka, zdjęcie na niej umieszczone powinno się im spodobać, sylwetki ludzi przyciągają wzrok. Starszym czytelnikom może nie przypaść do gustu, jednak ja jestem najlepszym przykładem, że zdanie zawsze można zmienić, spróbować czegoś innego.
Podsumowując- na pewno sięgnę po kolejne tomy powieści Augusty Docher.
A Wam- proponuję zapoznać się z jej twórczością.

Jak już na pewno zauważyliście, bardzo rzadko zdarza mi się czytać książki zawierające elementy fantastyczne czy po prostu SF. Wolę przeczytać coś wzruszającego, popłakać się lub kryminał- czyli książki pozwalające myśleć, że opisane w nich rzeczy mogły wydarzyć się naprawdę (choć wiadomo, że to fikcja literacka). Lecz gdy sięgnę po taką powieść taką jak ta, to znak, że...