Rdzawy to kot domowy mieszkający sobie w ciepłej kuchni, mający ogródek, opiekunów i wszytko co mogą mu ludzie zapewnić. Nie narzeka. Chociaż chyba każdy kot w któymś ze swoich dziewięciu żyć marzył, by dorwać w swoje ostre zęby jakąś myszkę. Las i polowanie śnią się od pewnego czasu naszemu bohaterowi. Ale czy ten sen może się spełnić? Czemu nie? Rdzawy wyrusza do lasu, gdzie zostaje przyjęty do Klanu Pioruna. Bo istnieją też koty, które ludzi nienawidzą. Zwaszcza Obcinacza!

Gdy doatrła do mnie w zaskakująco szybkim tempie byłam w szoku co ja wzięłam do czytania. Książka o kotach? Serio? No, ale dobra; raz się żyje! I wiecie co? Absolutnie nie żałuję mojego wyboru.
Praktycznie nigdy nie zdrazyło mi się czytać coś podobnego. Nie jestem fanką tego typu historii. Zwłaszcza, że myślałam, iż Erin Hunter zrobi z tego taką typową książeczkę dla dzieci, a utwierdziła mnie w tym informacja z tyłu okłądki: „Treść odpowiednia równierz dla młodszych cztelników". Spodziewałam się krótkich, prostych zdań - wiecie jakie są książeczki dla dzieci ( ja to z tego typu tylko bajki ♥ ).

Styl był na prawdę dobry. W niczym nie przypominał tego języka jaki znam na przykład z prac pana Andersena. Satarałam się co jakiś czas poczuć się takim małym szkrabem i wiem, że takie dziecko spokojnie mogłoby to czytać. Plusem dla niego jest też to, że poszerzy mu się słownictwo! Czyli wyższy poziom czytania.

Ale czemu ja piszę o dzieciach skoro książka tyczy się zwierząt? Jak wspominałam miałam na prawdę duże obawy, które rozwiane zostały już w pierwszym rozdziale. Mogłam się dowiedzieć jak żyją dzikie koty oraz jak wygląda ich sklang (bo mają!)

Skoro wracamy do książki to może bohaterowie? Pierwszy rodział był katorgą jeśli chodziło o poszczególne postacie. Trzeba przynać, że Erin Hunter ma łeb, bo stworzyła kota, który czyś się wyróżnia. Może nie o wygląd chodzi ( to także zrobiła świetnie), ale ma swój własny charater i podejmuje decyzje według siebie odpowiednie.

Fabuła nie jest może zachwycająca do tego stopnia żeby daż największą notę. Mamy Klan, który się zbuntował i jest zły i trzeba go powstrzymać. Poza tym są równierz wątki poboczne i to chyba właśnie je można uznać za główny - przygotowywanie wojowników, odnajdywanie się w nowym świecie przez Rdzawego; takie coś często się pojawia. Dopiero na środku zaczyna dziać się to, co ma być tym motywem przewodnim - walka z wrogim Klanem.

Książka porównywana jest z Harrym Potterem, czy Władcą Pierścieni. Mnie osobiście przypomianła trochę Zwiadowców, choć czytałam dotąd tylko pierwszą część. Las, szkolenie, walka...wyczówam kocich Zwiadowów! Broń Boże, to nie jest plagiat!

Jednym słowem z niecierpliwością czekam na kolejny tom! Książka o czymś nowym. A właśnie tego potrzebuje świat liter - oderwania się od oklepanego.

Aha, minus! Autorka musiała sobie pozabijać moich ulubionych bohaterów. Ohh, w tych czasach tak trudno o życie w książkach!

Rdzawy to kot domowy mieszkający sobie w ciepłej kuchni, mający ogródek, opiekunów i wszytko co mogą mu ludzie zapewnić. Nie narzeka. Chociaż chyba każdy kot w któymś ze swoich dziewięciu żyć marzył, by dorwać w swoje ostre zęby jakąś myszkę. Las i polowanie śnią się od pewnego czasu naszemu bohaterowi. Ale czy ten sen może się spełnić? Czemu nie? Rdzawy wyrusza do lasu,...