To już czwarty z kolei tom, a drugi opowiadający dalsze wydarzenia z poprzedniej light novel. Trzecia książka pozostawiła po sobie pragnienie poznania, jak to wszystko się zakończy. Kwahara urwał opowieść w znienawidzonym przez czytelników momencie, choć tak ukochanym przez samych autorów. Czy było warto sięgnąć po ten tomik?

Zastanawiały mnie wszystkie rasy wróżek, a także dokładniejszy opis terytorium. Z pomocą przybyła mapa, która zaraz po przedstawieniu postaci, pojawia się na pierwszych, kolorowych stroniczkach. Nie dość, że poznałam wszystkie rasy i stolice, to jeszcze miejsce spotkania Kirito i Leafy oraz różne inne. Jestem z tego powodu zadowolona.

Oczywiście wydarzenia mające miejsce w trzecim tomie, które miały jakiś znaczący wpływ na to, co dzieje się teraz, krótko zostały przedstawione, co może być udogodnieniem, jeśli oba te tomy czytało się w znacznej odległości czasowej.

Kirito dowiaduje się szokującej prawdy o swojej nowej towarzyszce. W życiu nie przypuszczałby, że spotka go tutaj taka niespodzianka. Jakby tego było mało, ma niewiele czasu, gdyż pewna podstępna osoba ma plany względem Asuny, a nasz bohater stara się je pokrzyżować. Jest już coraz bliżej osiągnięcia celu, jednak czeka go bolesne zderzenie z brutalnością gry. Czyżby przecenił swoje możliwości? Przecież nie może się poddać, gdy jego ukochana jest na wyciągnięcie ręki!

Ten tom również przyniósł wiele emocji, które trzymały w ogromnym napięciu. Nie przeszkadzało mi, że wiem, co się wydarzy, bo już anime obejrzałam. Z zapartym tchem dalej przeżywałam tę historię na nowo i zdawało mi się, jakbym ponownie zapoznawała się z nią pierwszy raz – nadal tak samo cieszyła.

Dodatkowo wszystkie rysunki były umieszczone niemal w idealnych miejscach i pobudzały moją wyobraźnię, aby jeszcze raz przypomnieć sobie wszystkie wydarzenia po kolei. Jednak w wyobrażeniach anime cały czas opierałam się na tym, co właśnie przeczytałam. To wspaniałe dopełnienie całości.

"Tylko na skraju śmierci czułem, że naprawdę żyję. Rzucić się w wir krwawej walki, wypalić się do samego końca, a potem paść – wierzyłem, że tylko w ten sposób mogę zadośćuczynić wszystkim tym, którzy niegdyś zginęli na moich oczach."

Seria "Taniec wróżek" jest ciekawa i naprawdę wciągająca, ale minimalnie ustępuje "Aincrad". Mimo wszystko tam było więcej emocji, a śmierć w grze równała się realnemu zgonowi. Tutaj niestety tak nie było, ale piękno gry i dobrze przemyślana fabuła spowodowały, że nie było nudno.

Jesteś ciekawy świata wróżek? Koniecznie się z nim zapoznaj!

"– Zrozumiesz, kiedy wykiełkuje. Decyzję, co zrobić dalej, zostawiam tobie. Możesz je zniszczyć i na zawsze o nim zapomnieć... Ale jeśli poza nienawiścią drzemią w tobie jeszcze inne uczucia wobec tamtego świata..."

To już czwarty z kolei tom, a drugi opowiadający dalsze wydarzenia z poprzedniej light novel. Trzecia książka pozostawiła po sobie pragnienie poznania, jak to wszystko się zakończy. Kwahara urwał opowieść w znienawidzonym przez czytelników momencie, choć tak ukochanym przez samych autorów. Czy było warto sięgnąć po ten tomik?

Zastanawiały mnie wszystkie rasy wróżek, a...