Moim zdaniem film był lepszy (przepraszam czytelników, którzy uważają inaczej). Sceny w filmie pokazane były dosadnie... takie z głębokim przekazem. Zresztą film całkowicie różni się od książki, ale to już zapraszam samemu się o tym przekonać (najpierw może przeczytajcie książkę).
Książka moim zdaniem nieco spłyca bohaterów. Mało możemy się dowiedzieć o nich, no ale co mogła wiedzieć o nich Susan (przecież byli to tylko pacjenci, z którymi autorka nie była w jakiś to bliskich relacjach. Wiem co mówię...), są to tylko chorzy ludzie, którzy mogą kłamać, być socjopatami itd. "Przerwana lekcja muzyki" to prawdziwa historia autorki, opisana nieco chaotycznie i z brakiem szczegółów, które by sprawiły, że książka stałaby się bardziej ciekawa. Wiem, jak trudno jest spamiętać każdy dzień, który jest oparty na tych samych czynnościach. Pobudka, obchód lekarzy, śniadanie, a potem... A potem tkwisz w swej głowie i pogłębiasz się w depresji, a lekarze mają Cię gdzieś, bo kiedy po prosisz o pomoc dostaniesz kolejną dawkę leków, a potem kiedy obudzisz się ze stanu nietrzeźwości jest jeszcze gorzej, a czasem wystarczyła by tylko rozmowa.
To przykre, że teraz nawet we współczesnym świecie są takie szpitale... A nawet gorsze. Czytając to miałam wrażenie, że Susan, mimo że były to lata sześćdziesiąte trafiła do o niebo lepszego szpitala niż ja, w końcu nasze codzienne rytuały były podobne. Pewnie dlatego, że płacono za jej pobyt. Chcesz być traktowany po ludzku? Płać! Ale czasami i to może nie wystarczyć... Depresja, zaburzenia osobowości, czy choroby psychiczne to nie ból głowy, czy nogi. To ból duszy. Czy jest na to lekarstwo? Czy kiedy Cię wypiszą ze szpitala tracisz etykietkę szaleńca? Nie, ponieważ szaleńcem jest się do końca.

Moim zdaniem film był lepszy (przepraszam czytelników, którzy uważają inaczej). Sceny w filmie pokazane były dosadnie... takie z głębokim przekazem. Zresztą film całkowicie różni się od książki, ale to już zapraszam samemu się o tym przekonać (najpierw może przeczytajcie książkę).
Książka moim zdaniem nieco spłyca bohaterów. Mało możemy się dowiedzieć o nich, no ale co...