[SPOILERY Z CZĘŚCI PIERWSZEJ] Zach jeszcze niedawno był idealną bronią, produktem systemu. Nie liczyły się jego uczucia i myśli, sam się nimi nie przejmował, jednak do czasu. Na ostatniej misji przebudziły się w nim uczucia, pojawiły się wątpliwości... I chociaż wykonał zadanie, Program mu już tak bardzo nie ufa, a następna misja jest jednocześnie testem lojalności. Chłopak ma zlikwidować przywódcę parawojskowego obozu w New Hampshire. Teoretycznie łatwa misja, z nie takimi już sobie radził. Ale poprzedni żołnierz wysłany na nią nie powrócił, a wątpliwości Zacha bynajmniej mu nie pomogą... [KONIEC SPOILERÓW. NAJPRAWDOPODOBNIEJ]

Jak wcześniej, akcja kręci się wokół misji, którą Zach ma wykonać. Teraz jest jednak nieco inaczej, ponieważ pojawia się więcej wątpliwości, zapoczątkowanych przez zakończenie tamtej misji, ale poza tym - więcej pytań o to, czym jest Program, jaki jest ich cel... Mimo to jakichś dużych przemyśleń, dylematów moralnych nie ma. Jest za to tajemnica. Niby fajnie, bo całkiem zgrabna, ale i dobrze by było, jakby od czasu dodać tej książce trochę głębi...

Mimo wszystko tajemnica zdecydowanie na plus, na minus jest jednak schematyczność. Rozwiązanie jest niemal powielone z tym z pierwszej części. Nawet, jeśli były teoretycznie inne możliwości, autor nie postarał się o to, żeby rozbudzić ciekawość, dociekliwość, poszukiwanie innych ścieżek... fabuła była przez to, jakby to nie brzmiało, cokolwiek liniowa. Na dodatek nawet postacie nie były tak ciekawe, jak w pierwszej części. Powraca Howard, który nadal jest sympatyczny - ale jeśli chodzi o nowe postacie, czyli np. dzieci Moore'a, Mirandę i buntowniczego Lee, to raczej są... bezbarwni. Nie przywiązałam się do nich zbytnio.

Wszyscy na świecie podporządkowujemy się jakiemuś programowi, wszystko jedno, czy ustalonemu przez szkołę, rodziców, pracę, społeczeństwo. Jest tylko pytanie komu albo czemu postanowią się podporządkować. Większość ludzi nawet nie zdaje sobie sprawy, że ma wybór, więc brnie ślepo przez życie, zastanawiając się, czemu są tak nieszczęśliwi, skoro robią wszystko, jak należy.

Chłopak Nikt jako seria ma jednak w sobie to coś. Nie wiem, jak to czytam, czuję się, jakbym grała w naprawdę dobrą, chociaż trochę liniową grę, po prostu ma taki klimat... Tak więc mimo, że drugi tom jest gorszy, to nadal zachowuje klimat - i jednak po kolejny, ostatni sięgnę ;)

[SPOILERY Z CZĘŚCI PIERWSZEJ] Zach jeszcze niedawno był idealną bronią, produktem systemu. Nie liczyły się jego uczucia i myśli, sam się nimi nie przejmował, jednak do czasu. Na ostatniej misji przebudziły się w nim uczucia, pojawiły się wątpliwości... I chociaż wykonał zadanie, Program mu już tak bardzo nie ufa, a następna misja jest jednocześnie testem lojalności. Chłopak...