"Pierwsze śliwki - robaczywki".

Tak zawsze mawia moja Babcia i tak chyba pozwolę sobie powiedzieć ja względem pana Nesbo. Można już wyczuć wprawne pióro, kilka dobrych pomysłów, jednak prowadzenie akcji i plątanie wątków trochę jeszcze chaotyczne. Było kilka momentów, gdy zaczynałam wątpić w numerację stron, zakładając w pełnym przeświadczeniu, że gdzieś mi coś umknęło.

Pomysł wart poświęcenia uwagi. Zwroty akcji kształtują się tak, że kilkukrotnie byłam pewna rozwiązania sprawy, gdy wszystko wywracało się do góry nogami. To na plus, choć wymagałoby dopracowania.
Niektóre wątki rozwinięte i wykorzystane aż do przesady, inne zaś aż nienaturalnie urwane, wręcz domagające się jeszcze kilku akapitów.
Tło australijskie bardzo dobrze wykorzystane kulturowo, wtrąceniowo i klimatycznie. Zwrócenie uwagi na problemy aborygenów - bardzo udane i włączone w akcję niezwykle zręcznie.

Ogólnie ujmując rzecz, książka dobra jak na początek, jednak nie wiem, czy gdybym od jej goryczy i smutku rozpoczęła, to czy chciałabym kontynuować podróż. Może z mniejszym zapałem.

Zdecydowana tendencja zwyżkowa kolejnych części.

"Pierwsze śliwki - robaczywki".

Tak zawsze mawia moja Babcia i tak chyba pozwolę sobie powiedzieć ja względem pana Nesbo. Można już wyczuć wprawne pióro, kilka dobrych pomysłów, jednak prowadzenie akcji i plątanie wątków trochę jeszcze chaotyczne. Było kilka momentów, gdy zaczynałam wątpić w numerację stron, zakładając w pełnym przeświadczeniu, że gdzieś mi coś...