"Dźwięk buntu i tradycji..."

"Sepultura, jeden z najpopularniejszych brazylijskich zespołów metalowych, największy rozgłos zdobyła w latach dziewięćdziesiątych, w czasach rozwoju grunge'u, a w związku z tym w dosyć niefortunnej dla metalu dekadzie. Co więcej, wraz z falą największego sukcesu pożegnała się ze swoim frontmanem, Maxem Cavalerą, którego to zastąpił Derrick Green. Doprowadziło to do rozłamu wśród fanów grupy, których to znaczna część, napędzana dodatkowo szumem medialnym wywołanym przez Maxa, przestała śledzić jej najnowsze dokonania. Można dyskutować, czy zmiana składu formacji wpłynęła pozytywnie na jej twórczość oraz kto lepiej sprawdza się tu w roli wokalisty, ale trudno nie docenić wpływu, jaki Sepultura wywarła na rozwój gatunku oraz promocję Brazylii i jej muzycznych tradycji, do których często odnoszą się poszczególne utwory, łącząc tym samym metalową ciężkość z folklorem. Właśnie dzięki tym południowoamerykańskim naleciałościom i związanej z nimi charakterystyczności kolejne płyty muzyków zdobyły międzynarodową popularność, zapewniając im rozpoznawalność i uznanie. Sięgając po "Sepulturę. Brazylijską furię" chciałam poznać szczegółową historię zespołu, jego tras koncertowych, a także przypatrzeć się działaniom, które, pomimo niesprzyjających okoliczności, zapewniły mu takie powodzenie. Co zastałam?

Jason Korolenko, zagorzały fan Sepultury, podzielił biografię na krótkie rozdziały, opisujące poszczególne etapy rozwoju grupy. Swój wywód rozpoczął od nakreślenia czytelnikowi kulturowo-politycznego tła i historii Brazylii sprzed i z okresu dyktatury wojskowej, panującej tam w latach 1964-1985. To właśnie polityczny reżim, w którym dorastali bracia Cavalera przyczynił się pośrednio do wyboru ich muzycznej ścieżki, fascynacji tematami obrazoburczymi oraz prowokujących tekstów, często głoszących treści anty-polityczne i wolnościowe, krytykujących ówczesny system władzy. Nawiązał również do wczesnych rockowych inspiracji założycieli zespołu, ich fascynacji zagraniczną i miejscową sceną thrash-, black-, death-metalową, historii i okoliczności powstania thrashmetalowej legendy, zdobycia popularności zarówno w samej Brazylii, jak i poza jej granicami, zmian w wizerunku zespołu. Podkreślił wpływy, jakie na twórczość Sepultury miał zewsząd otaczający ją rytm, tradycyjna muzyka południowoamerykańska. Omówił, co miało wpływ na niezwykły sukces muzyków, skąd wziął się ich ogromny zapał do gry i siła przebicia.

Fakty tyczące się rozwoju Sepultury zostały przedstawione chronologicznie. Korolenko rzetelnie streścił i opisał dzieje zespołu zarówno przed, jak i po odejściu Maxa Cavalery. Skupił się jednak na jej działalności muzycznej, omawiając kolejne płyty i koncerty, prawie całkowicie unikając wzmianek o ewentualnych ekscesach i zawirowaniach w życiu prywatnym muzyków. Stworzył krótkie, treściwe, intrygujące kompendium wiedzy o karierze zespołu, pozbawione szczegółowych informacji o nałogach, przygodach z używkami, imprezach, typowych dla rockandrollowego, podróżniczego trybu życia. Nie ma tu zbyt wielu zabawnych anegdotek, czy też długich dywagacji i przypuszczeń odchodzących od tematu. Autor w pasjonujący sposób opisał proces powstawania kolejnych płyt i nawiązał do dzieł kultury, które były inspiracją do ich stworzenia, w tym m. in. do twórczości Kubricka i Dantego. Podkreślił ogrom pracy, wytrwałości i poświęcenia artystów, jakie wymagała chęć utrzymania się z grania. Książka jest konkretna, pozbawiona charakteru sensacyjnego, bardzo profesjonalna. Jest to jednak zrozumiałe, gdyż 276 stron to dosyć niewiele miejsca na szczegółowe omówienie ponad trzydziestu lat istnienia grupy. Całość powinna zadowolić każdego odbiorcę zainteresowanego rzetelnym źródłem informacji o Sepulturze i innych metalowych gigantach.

Znaczną część biografii zajmuje analiza rozłamu w zespole, sprawy tyczące się przyczyn i okoliczności odejścia Maxa Cavalery, po części napędzane przez jego żonę i ówczesną menadżerkę grupy - Glorię. Korolenko jest tu raczej obiektywny, aczkolwiek nieco dokładniej opisuje sprawę z punktu widzenia pozostałych muzyków Sepultury, obarczając większą winą za zaistniały konflikt Maxa i jego małżonkę. Przytacza fragmenty wywiadów i treściwie analizuje powody takiego następstwa zdarzeń. Jego pełen pasji, żwawy, prosty styl wypowiedzi zachęca do przesłuchania omówionych przez niego utworów, również tych stworzonych w ostatnim dwudziestoleciu.

Książka została bardzo ładnie wydana i prezentuje się naprawdę solidnie. Znacznym plusem jest zamieszczona na końcu dyskografia oraz wydrukowane na grubym papierze wspaniałe, kolorowe zdjęcia z prób, tras koncertowych i nie tylko.
(...)"

CAŁA RECENZJA NA:
http://florareadsbooks.blogspot.com/2015/03/recenzja-sepultura-brazylijska-furia.html

"Dźwięk buntu i tradycji..."

"Sepultura, jeden z najpopularniejszych brazylijskich zespołów metalowych, największy rozgłos zdobyła w latach dziewięćdziesiątych, w czasach rozwoju grunge'u, a w związku z tym w dosyć niefortunnej dla metalu dekadzie. Co więcej, wraz z falą największego sukcesu pożegnała się ze swoim frontmanem, Maxem Cavalerą, którego to zastąpił Derrick...