Ciepłe opinie na temat twórczości Camilli Läckberg, czołowej przedstawicielki literatury skandynawskiej, nierzadko wymienianej tuż obok samego Larssona, którego powieści pokochałam, tchnęły mnie do zapoznania się z serią sygnowaną jej nazwiskiem. I cóż, przeżyłam sprowadzenie na ziemię, a wrażenia po skończonej lekturze zmuszają mnie do postawienia pytania: skąd w ogóle pomysł, by autorkę porównywać do twórcy sagi Millenium?

Nastawiałam się na kryminał z wyważonymi wątkami obyczajowymi, a dostałam twór o zupełnie odwrotnych proporcjach. Tam gdzie oczekiwałam napięcia, akcji, zwrotów zdarzeń, pasjonującego śledztwa, są perypetie miłosne oraz ogromne nagromadzenie rodzinnych dramatów i innych patologii. Akcja jest bardzo spowolniona, stąd bardzo ciężko wkręcić się w wir (a raczej jego namiastkę) zdarzeń - przyłapałam się na tym, iż po odłożeniu książki na bok nie mam ochoty do niej wracać, a samo wyrywkowe czytanie nic nie ujęło ogólnemu wydźwiękowi pozycji. Bohaterowie zarysowani dość schematycznie, podglebie skonstruowane zbyt płasko. Styl też pozostawia trochę do życzenia - autorka zbyt często używa tych samych sformułowań, język jest przystępny, ale nie ma wpływu na podniesienie wartości tej dość przeciętnej lektury.

Cóż, chyba moje oczekiwania były dość wygórowane. Ale pocieszam się tym, że podobno nie jest to najlepsza pozycja w dorobku tej pisarki. Dam jej więc jeszcze szansę i ugruntuję swoją opinię.

Ciepłe opinie na temat twórczości Camilli Läckberg, czołowej przedstawicielki literatury skandynawskiej, nierzadko wymienianej tuż obok samego Larssona, którego powieści pokochałam, tchnęły mnie do zapoznania się z serią sygnowaną jej nazwiskiem. I cóż, przeżyłam sprowadzenie na ziemię, a wrażenia po skończonej lekturze zmuszają mnie do postawienia pytania: skąd w ogóle...