O dodatku do serii "Dotyk Julii" dowiedziałam się całkiem niedawno, niedługo po skończeniu całej serii. Byłam zachwycona, bo jest to jedna z lepszych serii jakie kiedykolwiek czytałam. Ale do rzeczy.

Pierwsza nowela dzieje się z punktu widzenia Warnera, czyli ulubieńca sporej części czytelniczek. Ile ja się naczytałam o tym, jaka "jego część" jest świetna! Chyba właśnie dlatego czuję się trochę rozczarowana.
Wszystko opisane w pierwszej noweli jest powtórką z poprzednich tomów z dodatkiem fragmentów dziennika Julii. Autorka skupiła się na uczuciach, co w zamyśle miało wyjść ciekawie, ale w połowie czytania uświadomiłam sobie, że mnie to męczy i nudzi.
Nic nowego nie wniosła część przeznaczona Aaronowi.

Druga nowela - pomińmy już jej zatrważająco krótką długość - też nie wyszła najlepiej. Faktem jest, że trochę wyjaśnia; pokazuje, co się działo pod nieobecność Julii. Jednak moim zdaniem to wcale nie było potrzebne - i tak w trzecim tomie Adam i Kenji jakoś to opowiadają. Ciekawe za to było samo zakończenie, jednak nie na tyle, by uratować książkę. Nie samym zakończeniem człowiek żyję.

Dziennik Julii, czyli ostatnia część książki. Połowy jej zawartości nie przeczytałam, bo było to umieszczone w części Warnera. Sama zawartość jest w miarę dobra, ale zniechęcił mnie fakt powtórnego umieszczenia tych samych fragmentów.

Od razu mówię, że to wcale nie jest książka beznadziejna, pani Mafi takich nie pisuje, aczkolwiek spodziewałam się większego poziomu, podobnego do poprzednich tomów. Jednak naprawdę lubię styl pisania autorki i zawsze będę uważać, że cokolwiek wyjdzie spod jej ręki (zwłaszcza związanego z tą niesamowitą serią) będzie dobre do czytania. Książka obniżyła nieco poprzeczkę, ale nadal jest warta przeczytania.

O dodatku do serii "Dotyk Julii" dowiedziałam się całkiem niedawno, niedługo po skończeniu całej serii. Byłam zachwycona, bo jest to jedna z lepszych serii jakie kiedykolwiek czytałam. Ale do rzeczy.

Pierwsza nowela dzieje się z punktu widzenia Warnera, czyli ulubieńca sporej części czytelniczek. Ile ja się naczytałam o tym, jaka "jego część" jest świetna! Chyba właśnie...