Krzysztof Mech na serio i z wielką odpowiedzialnością bierze na warsztat najbardziej zasadnicze wątki filozofii religii, tak jak rysują się one zarówno w świetle obecnej duchowej sytuacji, jak w świetle najlepszej kontynentalnej literatury przedmiotu. Mamy więc pogłębioną analizę problematyki relacji między „naturą” a „nadnaturą” z całą dwuznacznością tego rozróżnienia; mamy znakomite analizy doświadczenia religijnego w jego relacji do języka; mamy analizę kluczowego pojęcia transcendencji; analizę wiary, rozważania na temat Boga (i naturalnie tzw. śmierci Boga); mamy wreszcie problematykę możliwości rozumienia innego – tak ostro i stanowczo zakwestionowanego przez Lévinasa. Książka jest (...) oryginalna i twórcza: jest to książka prawdziwego filozofa, dla którego głęboka erudycja nie stanowi żadnego zahamowania dla własnej myśli, z konieczności interpretującej. (...) Książka Krzysztofa Mecha jest świadectwem w pełni dojrzałej i bardzo wybitnej filozofii religii, której dotkliwie brakuje w Polsce, a nie ma jej też wcale dużo w filozofii innych kręgów językowych.

Z recenzji prof. Karola Tarnowskiego