Mutacje bakterii, kanibalizm i nieco niszczenia zabytków, czyli Rollinsa „Wirus Judasza”
Do sięgnięcia po tę książkę skusił mnie opis – wyłapany przez mojego męża. Coś zbliżonego do Browna, może być niezłe. Złe nie było, do Browna podobne, ale brakowało tego „czegoś”, co przykułoby do książki i nie pozwoliło się od niej oderwać.
Wirus Judasza Jamesa Rollinsa to powieść sensacyjna z elementami thrilleru. Jest zagrożenie ekosystemu, dwie ścierające się tajne organizacje – Sigma i Gildia, błyskawiczne przemieszczanie się z miejsca do miejsca, nieco zabytków i akty kanibalizmu. Do tego kilka ciekawostek historycznych i biologicznych oraz wplecenie losów wyprawy Marco Polo z XIII wieku.
To, co mi przeszkadzało w konstrukcji utworu – jako fance Browna – to duża przypadkowość akcji. Przypadkiem jeden z głównych bohaterów zostaje wciągnięty w wir wydarzeń, a nieprzenikniona Gildia bierze całkiem przypadkowych zakładników – osoby, których w ogóle miało nie być na miejscu akcji. Jako porządna organizacja powinna mieć na to jakiś pewnik. Miotanie się bohaterów dwóch wypraw – „naukowej” i „historycznej”, wysadzenie zabytkowej budowli w Kambodży oraz nie do końca wyjaśnione przypadki przeżyć, pozostawiają pewien niedosyt. Zwłaszcza w momencie, gdy książka z części mniej lub bardziej prawdopodobnej wkracza w fantastyczną, a co najmniej w science-fiction.
Dla mnie, osoby, która ostatecznie lubi wiedzieć wszystko, książka otwiera sporo wątpliwości – czy autor nie miał pomysłu na wyjaśnienie pewnych zjawisk w sensowny sposób i może dlatego pozostawił je niedopowiedzone? Na przykład w jaki sposób ktokolwiek przeżył na płonącym statku opanowanym przez wzajemnie zjadających się kanibali? Jakim cudem, bez urządzeń radiowych, jeden z członków wyprawy porozumiał się z tankowcem, który go zabrał do Australii? O co chodzi z zakończeniem, w którym Susan idzie, wiedziona instynktem, do dziwnego miejsca pełnego ludzi podobnych do niej? Jak zdalnie sterowana proteza działa mimo olbrzymiej odległości oddalających USA od wybrzeży Sumatry? Itd.
Książka dobra, ale niezobowiązująca.

Mutacje bakterii, kanibalizm i nieco niszczenia zabytków, czyli Rollinsa „Wirus Judasza”
Do sięgnięcia po tę książkę skusił mnie opis – wyłapany przez mojego męża. Coś zbliżonego do Browna, może być niezłe. Złe nie było, do Browna podobne, ale brakowało tego „czegoś”, co przykułoby do książki i nie pozwoliło się od niej oderwać.
Wirus Judasza Jamesa Rollinsa to powieść...