Dość przyjemna książeczka dla dzieci, promująca właściwe postawy moralne, tyle że w ogólnym rozrachunku jednak niezbyt wystrzałowa i przede wszystkim błaha. Wbrew pozorom jej głównym bohaterem jest nie kot, a hotelowy boy, który boryka się z różnymi problemami życiowymi i w pewnym momencie przygarnia osieroconego po śmierci właścicielki kota. Cała historia jest opowiadana z punktu widzenia chłopca, i cała koncentruje się na jego życiu, podczas gdy kwestia kota jest swego rodzaju dodatkiem - początkowo może nawet i istotnym, ale sukcesywnie spadającym do roli dalekiego tła. Nie sposób więc mówić ani o szczególnej przyjaźni z kotem (bo tak naprawdę bohater się jej wcale nie dochrapał), ani o wiodącej roli zwierzaka w fabule. Jak by nie dość tego, ów tytułowy "Książę kotów" został opisany bez większego wdzięku i jawi się czytelnikowi jako zwykły, może leciutko wyniosły mruczek, trudny do odróżnienia od tysięcy innych literackich kotów.

Dla dzieci książeczka może więc będzie lekturą wartościową i ciekawą, szczególnie że opisana jest w niej budująca przyjaźń wychowanego w sierocińcu chłopca z bogatą dziewczynką, ładnie też została podana podróż "Titanikiem", ale czytelnika nieco starszego raczej rozczaruje wyczuwalną przeciętnością.

(Esensja.pl)

Dość przyjemna książeczka dla dzieci, promująca właściwe postawy moralne, tyle że w ogólnym rozrachunku jednak niezbyt wystrzałowa i przede wszystkim błaha. Wbrew pozorom jej głównym bohaterem jest nie kot, a hotelowy boy, który boryka się z różnymi problemami życiowymi i w pewnym momencie przygarnia osieroconego po śmierci właścicielki kota. Cała historia jest opowiadana z...