Praca Simona Barona – Cohena "Teoria zła", jest jak polskie studia psychologiczne w pigułce: zajmujący temat, intrygujący zapewne wielu, pokryty jest naukowym bełkotem, z którego niewiele wynika. Przykro mi to pisać, bo Baron-Cohen jest uznanym profesorem psychologii, a jednak "Teoria zła" wygląda jakby stworzona została i napisana po łebkach. Jego książka obarczona jest podobną wadą, jak wiele prac psychologicznych: zbyt dużo miejsca poświęca opisom różnych badań, w tym odnoszących się do struktur mózgowych (o których pojęcie mają jedynie biologowie i lekarze), a zbyt mało miejsca wnioskom płynącym z owych badań. Fajnie byłoby jeszcze gdyby te wnioski były konkretne i jednoznaczne, ale tak nie jest - jak to zazwyczaj bywa w psychologii. Na zachowanie człowieka zawsze wpływa mieszanka czynników genetyczno-środowiskowych, jedne mogą przeważać w określonych kwestiach nad innymi, ale człowiek jest tak skomplikowaną maszynerią, że jednoznacznej odpowiedzi nie można wskazać. Poza tym wywodzenie przyczyn zła tkwiących w człowieku tylko od jednego czynnika jest uproszczeniem, którego nie powinien dokonywać żaden szanujący się psycholog. Rozumiem, że jest to jakaś teoria, ale wygląda mi na to, że Simon-Cohen jest dopiero na początku stawiania pytań i hipotez, a na formułowanie teorii (i pisanie o niej książki) chyba jest jeszcze za wcześnie.

Praca Simona Barona – Cohena "Teoria zła", jest jak polskie studia psychologiczne w pigułce: zajmujący temat, intrygujący zapewne wielu, pokryty jest naukowym bełkotem, z którego niewiele wynika. Przykro mi to pisać, bo Baron-Cohen jest uznanym profesorem psychologii, a jednak "Teoria zła" wygląda jakby stworzona została i napisana po łebkach. Jego książka obarczona jest...