Piękna książka!! Gdy do niej usiadłam, nie mogłam się od niej oderwać i dokładnie o 4.59 ją skończyłam. Ciągle powtarzałam sobie "A jeszcze jeden rozdział", no oczywiście na jednym rozdziale się nie zakończyło.

Nastya przeprowadza się do ciotki, zmienia szkołę, chce zacząć życie na nowo, gdyż w przeszłości doznała przerażającego bólu i cierpienia. Czarne, baaardzo skąpe ubrania, gruba warstwa ciemnego makijażu i obojętny wyraz twarzy - to jej maska, za którą ukrywa się każdego dnia. Nastya nie mówi, nie dlatego, że nie może - ona po prostu nie chce. W nowej szkole jej uwagę przyciąga Josh, który podobnie jak ona uchodzi za outsidera. Pewnego razu podczas szalonego biegu trafia pod dom Josha i od tego czasu dwójka nastolatków zaczyna spędzać ze sobą czas. I to dużo. Nastya otwiera się przed chłopakiem, udaje mu się zrobić to, czego nikt nie potrafił przez ostatnie miesiące. Ich przyjaźń przekształca się w coś więcej, coś, czego żadne z nich nie chce przeżywać, ponieważ to oznacza dla nich cierpienie.

Jestem totalnie zauroczona tą historią. Wciągnęłam się dosłownie od pierwszego zdania prologu i to wspaniałe uczucie trzymało mnie do ostatniej postawionej w książce kropki. Nawet nie umiem wyrazić w pełni zachwytu nad tą powieścią. Były momenty radości, smutku, wzruszenia - czytając "Morze spokoju" towarzyszył mi cały wachlarz przeróżnych i często skrajnych uczuć. Naprawdę pokochałam Nastyę i Josha. Byli tacy prawdziwi, wyraziści, niesamowici. A ich relacji pozazdrościłaby im niejedna osoba - w tym ja. Autorka tej perełki miała naprawdę świetny pomysł na fabułę, kreację postaci, ma fajny styl, książkę czyta się z wielką przyjemnością.
Na koniec chcę dodać, że choć cała książka jest fantastyczna w stu procentach, to najbardziej podobały mi się ostatnie dwa zdanie książki. Rozryczałam się jak głupia, gdy zrozumiałam o co chodzi. To jedno, na pozór nic nieznaczące zdanie, nadaje całej historii jeszcze większego uroku, wzmacnia uczucie bohaterów i pozwala wierzyć w moc przeznaczenia. To jedno zdanie jest kwintesencją tych 450 stron i z ręką na sercu mogę powiedzieć, że jest to najpiękniejsze zakończenie historii, jakie przeczytałam w ostatnim czasie. Najlepsze zakończenie książki EVER!
Choć czuję lekki niedosyt i chciałabym przeczytać coś więcej o przyszłości głównych bohaterów, uważam tę powieść za idealną. POLECAM POLECAM POLECAM!

Piękna książka!! Gdy do niej usiadłam, nie mogłam się od niej oderwać i dokładnie o 4.59 ją skończyłam. Ciągle powtarzałam sobie "A jeszcze jeden rozdział", no oczywiście na jednym rozdziale się nie zakończyło.

Nastya przeprowadza się do ciotki, zmienia szkołę, chce zacząć życie na nowo, gdyż w przeszłości doznała przerażającego bólu i cierpienia. Czarne, baaardzo skąpe...