Książek fińskich pisarzy nie czytałam wiele, ale te co czytałam jak na razie podobały mi się. Nie pamiętam teraz tytułów. Tutaj jak widać też książka fińskiego pisarza, co sprawiło, że pomyślałam, że może też będzie dobra, może też będzie miała trochę skandynawskiego klimatu - wprawdzie Finlandia nie jest zaliczana do Skandynawii, ale jednak też ma czasem w książkach czy filmach chyba klimat zbliżony do skandynawskiego w kwestii atmosfery właśnie, przedstawiania historii. Do tego opis fabuły bardzo mnie zainteresował. Niestety książka niezbyt mi się podobała. Jak dla mnie książka jest poniżej przeciętnej, niby porusza ważne tematy i myślałam nad oceną 5 lub 6, ale jednak byłoby to naciągane. Daję 4. Ma 506 stron, ale jest mocno przegadana, większość książki to dialogi i często też fragmenty dosyć nudne i także dosyć często niezwiązane z głównym wątkiem. No właśnie... główny wątek, a przez takie rozmycie fabuły był jakby bardziej z boku. To dla mnie spora wada, zwłaszcza przy tak dość grubej książki. Ogólnie czytałam ją długo jak na mnie, chyba parę tygodni lub dłużej na zmianę z innymi książkami.

Klimatu jak dla mnie brak, pomysł na fabułę naprawdę dobry, ale zrealizowany średnio. Tło obyczajowe ciekawe, ale też rozmyte, bo raz pisarz tutaj wspomina raz o tym, raz o tym, nie angażując moim zdaniem czytelnika mocniej w żaden z wątków, a jak już to bardziej pod koniec, gdzie faktycznie akcja się polepsza, ale i tak to dosyć mało jak na grubą książkę. Napięcie też dopiero pod koniec. przez wiele stron obserwujemy relację Lii i Mari co początkowo może być ciekawe, ale po tak wielu stronach już nie. Poza tym ich praca w takim Studiu, trochę polityki, przegadanie takie, naprawdę dosyć nudno. Jako plus można podać postać Marii właśnie, która ma ciekawe zdolności. Jednak i one później są jakby zmarginalizowane. Na pewno dużo lepiej by było, gdyby autor pisał bardziej na temat lub skrócił książkę. Nie miałam wielkich wymagań, ale jednak takie przegadanie przy tylu stronach sprawia, że czyta się ciężko, do tego nie było w tym nic takiego porywającego. Wątki obyczajowe też w innych książkach często były lepiej pokazane.

Poruszone też są ważne tematy społeczne jak przemoc wobec kobiet itp, to daje plusy, bo te fragmenty są ciekawsze, szkoda, że jak na całość książki są tak rozmyte. Język książki nienajgorszy, więc mimo nudy jeszcze tutaj język może być. No i plus jeszcze za akcję pod koniec, może też nie jakaś super, ale trochę lepsza, parę zwrotów akcji. No i to, że trochę po tym myślałam o problemie przemocy wobec kobiet. Więcej plusów dla mnie nie ma, dlatego ocena 4.

Książek fińskich pisarzy nie czytałam wiele, ale te co czytałam jak na razie podobały mi się. Nie pamiętam teraz tytułów. Tutaj jak widać też książka fińskiego pisarza, co sprawiło, że pomyślałam, że może też będzie dobra, może też będzie miała trochę skandynawskiego klimatu - wprawdzie Finlandia nie jest zaliczana do Skandynawii, ale jednak też ma czasem w książkach czy...