Pamiętam, jak po raz pierwszy, w pierwszej gimnazjum zawitałam do publicznej biblioteki w moim mieście. To właśnie wtedy zaczęłam się uzależniać od książek. Najpierw jakieś pożyczone, parę kupionych i co tygodniowe wizyty w bibliotece. Na początku wybierałam jakieś typowo młodzieżowe serie, ale pewnego razu do moich łapek trafiła fioletowa książka z czaszką. "Brudna Robota", przeczytana przeze mnie cztery lata temu i nie dawno po raz kolejny, już jako mój egzemplarz, nakłoniła mnie do sięgnięcia po inne książki Moore'a. Zainteresował mnie cykl Love Story, niestety zbyt trudno dorwać pierwszą i drugą część, więc zaniechałam poszukiwań i rozglądałam się za innymi powieściami.
Co prawda, nie znam Shakspear'owskiego "Lira", ale przedstawioną historię w "Błaźnie" pokochałam. Nie brak tutaj wulgaryzmów, chędożenia czy głupoty bohaterów. Ale wszystko z umiarem. Autor wiedział kiedy rzucać żartami, a kiedy przestać, by nie przesadzić.
Książka ocieka sarkazmem, czarnym humorem i chędożeniem. Jest świetna. Ciekawa, wciągająca i w łatwy, prosty w odbiorze sposób przekazuję bardzo ważne zasady życiowe. Sytuacja z trzema siostrami i ich miłością do ojca? Przykład na to, że duże słowa to puste obietnice, a w wielu momentach najprawdziwsza prawda kole w oczy. Fakt, że zwykły błazen jest najsprytniejszy? Nie od dziś wiadomo, że ludzi nie wolno oceniać po wyglądzie i tym na kogo się kreują.
Błazen, który przewrócił rząd w kraju. Rozpuszczone królewny. Kraj pogrążony w wojnie. No i Duch.
"Zawsze jest cholerny duch"

Pamiętam, jak po raz pierwszy, w pierwszej gimnazjum zawitałam do publicznej biblioteki w moim mieście. To właśnie wtedy zaczęłam się uzależniać od książek. Najpierw jakieś pożyczone, parę kupionych i co tygodniowe wizyty w bibliotece. Na początku wybierałam jakieś typowo młodzieżowe serie, ale pewnego razu do moich łapek trafiła fioletowa książka z czaszką. "Brudna...