Zdecydowanie lektura "Nieznośnej lekkości bytu" zachęca do sięgnięcia po kolejny tekst od czeskiego pisarza. Milan Kundera po raz kolejny zaprezentował w "Walcu pożegnalnym" swój charakterystyczny styl i wielką umiejętność w kreowaniu postaci oraz ciekawych relacji międzyludzkich. Oczekiwania były dosyć wysokie ze względu na mój osobisty zachwyt najsłynniejszym dziełem autora. Wpłynęło to na to, że nie potrafiłem się tak zachwycić drugą pozycją Kundery, którą miałem okazję przeczytać, gdyż w moim mniemaniu po prostu nie jest tak dobra. Oczywiście to nie zmienia faktu, że czytało mi się bardzo dobrze. Szybko przebrnąłem przez całość, gdyż historię głównych bohaterów wciągają nas i chciałem dowiedzieć się jak skończy się "taniec" wszystkich par, ale jednak to nie było to. Ciekawy dobór postaci przez pisarza i wiele groteskowych sytuacji to kolejne atuty książki. Do tego wszystkiego Czech zręcznie porusza tematy aborcji, relacji damsko-męskich, oczywiście miłości, ale też pewne aspekty moralności ludzkiej. "Walc pożegnalny" to jedno z tego typu dzieł w trakcie lektury którego śmiejesz się z powodu absurdu zaprezentowanej sytuacji, a jednocześnie skłania cię do refleksji i zaczynasz się zastanawiać na różne tematy. Magia groteski. Jednak i tak mi czegoś brakowało. Może sam fakt, że fabuła nie powaliła mnie na kolana, bądź zrujnowałem sobie recepcję książki przez nałożenie oczekiwań ze względu na "Nieznośną lekkość bytu", co nie zmienia faktu, że szczerze mogę polecić lekturę "Walca pożegnalnego".

Zdecydowanie lektura "Nieznośnej lekkości bytu" zachęca do sięgnięcia po kolejny tekst od czeskiego pisarza. Milan Kundera po raz kolejny zaprezentował w "Walcu pożegnalnym" swój charakterystyczny styl i wielką umiejętność w kreowaniu postaci oraz ciekawych relacji międzyludzkich. Oczekiwania były dosyć wysokie ze względu na mój osobisty zachwyt najsłynniejszym dziełem...