Przeczytałam - prawie pięćset stron drobnym drukiem, ale była to nie bylejaka lektura, dlatego była to przyjemność, nie męka :)

Książka opowiada oczywiścię historię mafii sycylijskiej, historia przedstawiona jest poprzez życie rodziny Corleone i głowy tejże rodziny - dona Corleone.

Zaczęłam czytać po tym, jak obejrzałam film. Film bardzo mi się podobał, dlatego chciałam zobaczyć, czy dorównuje książce oraz poznać motywy działań bohaterów filmu, bo - jak wiadomo - w filmie nie da się wszystkiego przedstawić.

"Ojciec chrzestny" to lektura niezwykle ciekawa - wszak nie co dzień czyta się o mafii od początków jej powstania :) Postaci są żywe, interesujące. Puzo potrafił tak napisać o złu, które bohaterowie popełniają (bo wszak mafia aniołkiem nie była), że czytelnik się z nimi utożsami i im kibicuje (!).

Praktycznie przez całą lekturę byłam zaciekawiona i nie nudziłam się mnogością akcji czy retrospekcjami (które tutaj zupełnie mi nie przeszkadzają, a nie zawsze tak jest).

Jednakże nie jest to dzieło bez wad - miałam wrażenie, że Puzo pewne wątki napisał ot tak, a potem "zapomniał" o nich i je zostawił, chociaż z pewnością powinien je odrzucić i nigdy nie dołączać do głównej fabuły (vide: np. wątek o operacji plastycznej waginy???).

Jest również trochę nieścisłości w samej fabule, ale to, co mi najbardziej przeszkadzało to to, że miałam wrażenie w pewnych momentach nagłej zmiany charakteru niektórych bohaterów. Zdążyłam się już przyzwyczaić do jakichś zachowań danego z nich, po czym np. przy 300 stronie okazuje się, że postąpił tak, jakbym go nigdy nie posądziła. Pozostawia to pewien niesmak i mąci czytelnikowi w głowie, oraz sprawia, że mniej się utożsamia z bohaterami. Miałam wrażenie, że zmiana zachowania bohaterów wynikła po prostu z wygody Puzo, wygląda to tak, że wiedział, jak potoczy się dalsza część akcji, ale do tego trzeba było decyzji danego bohatera takiej a nie innej i nagle z twardego gracza stał się bezwolną liliją lub odwrotnie - z osoby empatycznej, unikającej przemocy nagle ze strony na stronę przemienił się w potwora (?).

Podsumowując - książka warta przeczytania, na pewno się nie zawiedziecie. Pomimo pewnych niedociągnięć jest to dobra pozycja. JEDNAK - praktycznie nigdy mi się to nie zdarza, ale przy tej pozycji muszę przyznać, że film przewyższa książkę. Coppoli udało się nie umieszczać w filmie nieistotnych wątków z książki oraz zmienił nieco pewne fakty - i - teraz mogę to powiedzieć po przeczytaniu książki - wyszło to filmowi na plus! Dzięki temu postaci są ciekawe, ich charaktery żywe, oni sami bardzo realistyczni a film mega wciągający i klimatyczny.

Gorąco polecam przeczytać i wyrobić sobie własną opinię - warto :)

Przeczytałam - prawie pięćset stron drobnym drukiem, ale była to nie bylejaka lektura, dlatego była to przyjemność, nie męka :)

Książka opowiada oczywiścię historię mafii sycylijskiej, historia przedstawiona jest poprzez życie rodziny Corleone i głowy tejże rodziny - dona Corleone.

Zaczęłam czytać po tym, jak obejrzałam film. Film bardzo mi się podobał, dlatego chciałam...