Przesłanie tej książki jest jasne od samego początku. Celem publikacji jest przedstawienie ofiar zbrodniczych eksperymentów medycznych jako ludzi z krwi i kości - statystykę, dane i wykresy zamienić na imiona, nazwiska i indywidualne historie więźniarek. Z przedmiotu badań historyków uczynić podmiot przywracając tym samym 800 kobietom z bloku 10 w Auschwitz godność i szacunek do ich przeżyć.
Taka wizja autora, ze wszech miar słuszna, może sprawiać że dla czytelnika książka Hansa Joachima Langa może wydawać się, przez tę szczegółowość i dbałość o detale, zbyt chaotyczna. Publikacja ta wymaga więc maksymalnego skupienia aby zrozumieć ogrom cierpień i poniżenia któremu zostały poddane więźniarki oraz aby docenić tytaniczną wręcz pracę pisarza w dotarciu do tysięcy dokumentów, wspomnień i ofiar które przeżyły to piekło.

Kluczową decyzją jaką musiał podjąć Hans Joachim Lang była decyzja w jaki sposób przedstawić zgromadzony materiał.
Postanowił on skupić się na działalności poszczególnych lekarzy (Clauberga, Schumanna, Withsa) którzy na bloku 10 prowadzili różne eksperymenty z zakresu ginekologii. Cel który sobie postawili to znalezienie szybkiej i taniej metody sterylizacji dzięki której w relatywnie krótkim czasie będą mogli pozbawić możliwości prokreacji setki tysięcy kobiet i mężczyzn uznawanych za podludzi.
Wstrzykiwanie substancji powodującej trwałe sklejanie się jajowodów, naświetlanie narządów płciowych promieniami roentgena a potem zabiegi operacyjnej aby sprawdzić skuteczność zastosowanych metod - to była codzienna gehenna kobiet zakwalifikowanych do eksperymentów.
Z 800 więźniarek przeżyło 300 - trwale okaleczonych fizycznie i psychicznie. Ich koszmar nie skończył się wraz z zakończeniem wojny. Trwał jeszcze wiele lat kiedy to, ubiegając się o odszkodowanie za trwałą utratę zdrowia stawały się ofiarami niemieckiej biurokracji która niechętnie i z ociąganiem wypłacała im pieniądze (często kwoty wręcz symboliczne, i to po wielu latach walki poszkodowanych z niemieckimi instytucjami).

To lektura wstrząsająca, ukazująca ogrom ludzkiego cierpienia. "Primum non nocere" (po pierwsze nie szkodzić) to jedna z naczelnych zasad etycznych w medycynie, która przez nazistowskich lekarzy została złamana po tysiąckroć. Zbrodniarze w białych kitlach nie różnili się niczym od oficerów w czarnych mundurach a kara którą po wojnie ponieśli można nazwać symboliczną.

Dla osób zainteresowanych tematem lektura obowiązkowa, dla tych którzy chcą przeczytać "coś" z literatury obozowej książka może okazać się za trudna w odbiorze.

Przesłanie tej książki jest jasne od samego początku. Celem publikacji jest przedstawienie ofiar zbrodniczych eksperymentów medycznych jako ludzi z krwi i kości - statystykę, dane i wykresy zamienić na imiona, nazwiska i indywidualne historie więźniarek. Z przedmiotu badań historyków uczynić podmiot przywracając tym samym 800 kobietom z bloku 10 w Auschwitz godność i...